arystoteliczny
Polish
Etymology
From arystotelik + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /a.rɨs.tɔ.tɛˈlit͡ʂ.nɨ/
- Rhymes: -it͡ʂnɨ
- Syllabification: a‧rys‧to‧te‧licz‧ny
Adjective
arystoteliczny (not comparable)
- (philosophy, relational) Aristotelian (of or pertaining to Aristotle, or his philosophy, logic, or followers)
Declension
Declension of arystoteliczny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | arystoteliczny | arystoteliczne | arystoteliczna | arystoteliczni | arystoteliczne | ||
| genitive | arystotelicznego | arystotelicznej | arystotelicznych | ||||
| dative | arystotelicznemu | arystotelicznym | |||||
| accusative | arystotelicznego | arystoteliczny | arystoteliczne | arystoteliczną | arystotelicznych | arystoteliczne | |
| instrumental | arystotelicznym | arystotelicznymi | |||||
| locative | arystotelicznej | arystotelicznych | |||||
Further reading
- arystoteliczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- arystoteliczny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.