asconder
Spanish
Verb
asconder (first-person singular present ascondo, first-person singular preterite ascondí, past participle ascondido)
- Obsolete form of esconder.
Conjugation
Conjugation of asconder (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | asconder | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | ascondiendo | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | ascondido | ascondida | |||||
plural | ascondidos | ascondidas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | ascondo | ascondestú ascondésvos |
asconde | ascondemos | ascondéis | asconden | |
imperfect | ascondía | ascondías | ascondía | ascondíamos | ascondíais | ascondían | |
preterite | ascondí | ascondiste | ascondió | ascondimos | ascondisteis | ascondieron | |
future | asconderé | asconderás | asconderá | asconderemos | asconderéis | asconderán | |
conditional | ascondería | asconderías | ascondería | asconderíamos | asconderíais | asconderían | |
subjunctive | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | asconda | ascondastú ascondásvos2 |
asconda | ascondamos | ascondáis | ascondan | |
imperfect (ra) |
ascondiera | ascondieras | ascondiera | ascondiéramos | ascondierais | ascondieran | |
imperfect (se) |
ascondiese | ascondieses | ascondiese | ascondiésemos | ascondieseis | ascondiesen | |
future1 | ascondiere | ascondieres | ascondiere | ascondiéremos | ascondiereis | ascondieren | |
imperative | — | tú vos |
usted | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes | |
affirmative | ascondetú ascondévos |
asconda | ascondamos | asconded | ascondan | ||
negative | no ascondas | no asconda | no ascondamos | no ascondáis | no ascondan |
Selected combined forms of asconder
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive asconder | |||||||
dative | asconderme | asconderte | asconderle, asconderse | ascondernos | asconderos | asconderles, asconderse | |
accusative | asconderme | asconderte | asconderlo, asconderla, asconderse | ascondernos | asconderos | asconderlos, asconderlas, asconderse | |
with gerund ascondiendo | |||||||
dative | ascondiéndome | ascondiéndote | ascondiéndole, ascondiéndose | ascondiéndonos | ascondiéndoos | ascondiéndoles, ascondiéndose | |
accusative | ascondiéndome | ascondiéndote | ascondiéndolo, ascondiéndola, ascondiéndose | ascondiéndonos | ascondiéndoos | ascondiéndolos, ascondiéndolas, ascondiéndose | |
with informal second-person singular tú imperative asconde | |||||||
dative | ascóndeme | ascóndete | ascóndele | ascóndenos | not used | ascóndeles | |
accusative | ascóndeme | ascóndete | ascóndelo, ascóndela | ascóndenos | not used | ascóndelos, ascóndelas | |
with informal second-person singular vos imperative ascondé | |||||||
dative | ascondeme | ascondete | ascondele | ascondenos | not used | ascondeles | |
accusative | ascondeme | ascondete | ascondelo, ascondela | ascondenos | not used | ascondelos, ascondelas | |
with formal second-person singular imperative asconda | |||||||
dative | ascóndame | not used | ascóndale, ascóndase | ascóndanos | not used | ascóndales | |
accusative | ascóndame | not used | ascóndalo, ascóndala, ascóndase | ascóndanos | not used | ascóndalos, ascóndalas | |
with first-person plural imperative ascondamos | |||||||
dative | not used | ascondámoste | ascondámosle | ascondámonos | ascondámoos | ascondámosles | |
accusative | not used | ascondámoste | ascondámoslo, ascondámosla | ascondámonos | ascondámoos | ascondámoslos, ascondámoslas | |
with informal second-person plural imperative asconded | |||||||
dative | ascondedme | not used | ascondedle | ascondednos | ascondeos | ascondedles | |
accusative | ascondedme | not used | ascondedlo, ascondedla | ascondednos | ascondeos | ascondedlos, ascondedlas | |
with formal second-person plural imperative ascondan | |||||||
dative | ascóndanme | not used | ascóndanle | ascóndannos | not used | ascóndanles, ascóndanse | |
accusative | ascóndanme | not used | ascóndanlo, ascóndanla | ascóndannos | not used | ascóndanlos, ascóndanlas, ascóndanse |
Further reading
- “asconder”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.