autocompletar
Galician
Etymology
Calque of English autocomplete, auto- + completar.
Verb
autocompletar (first-person singular present autocompleto, first-person singular preterite autocompletei, past participle autocompletado)
- to autocomplete
Conjugation
Conjugation of autocompletar
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | first | second | third | first | second | third |
Infinitive | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
impersonal | autocompletar | |||||
personal | autocompletar | autocompletares | autocompletar | autocompletarmos | autocompletardes | autocompletaren |
Gerund | ||||||
autocompletando | ||||||
Past participle | singular | plural | ||||
masculine | autocompletado | autocompletados | ||||
feminine | autocompletada | autocompletadas | ||||
Indicative | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
present | autocompleto | autocompletas | autocompleta | autocompletamos | autocompletades | autocompletan |
imperfect | autocompletaba | autocompletabas | autocompletaba | autocompletabamos | autocompletabades | autocompletaban |
preterite | autocompletei | autocompletaches | autocompletou | autocompletamos | autocompletastes | autocompletaron |
pluperfect | autocompletara | autocompletaras | autocompletara | autocompletaramos | autocompletarades | autocompletaran |
future | autocompletarei | autocompletarás | autocompletará | autocompletaremos | autocompletaredes | autocompletarán |
conditional | autocompletaría | autocompletarías | autocompletaría | autocompletariamos | autocompletariades | autocompletarían |
Subjunctive | eu | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
present | autocomplete | autocompletes | autocomplete | autocompletemos | autocompletedes | autocompleten |
preterite | autocompletase | autocompletases | autocompletase | autocompletásemos | autocompletásedes | autocompletasen |
future | autocompletar | autocompletares | autocompletar | autocompletarmos | autocompletardes | autocompletaren |
Imperative | – | ti | el/ela/Vde. | nós | vós | eles/elas/Vdes. |
affirmative | – | autocompleta | autocomplete | autocompletemos | autocompletade | autocompleten |
negative | – | autocompletes | autocomplete | autocompletemos | autocompletedes | autocompleten |
Derived terms
Portuguese
Etymology
Calque of English autocomplete, auto- + completar.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /ˌaw.tu.kõ.pleˈta(ʁ)/ [ˌaʊ̯.tu.kõ.pleˈta(h)], /ˌaw.to.kõ.pleˈta(ʁ)/ [ˌaʊ̯.to.kõ.pleˈta(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /ˌaw.tu.kõ.pleˈta(ɾ)/ [ˌaʊ̯.tu.kõ.pleˈta(ɾ)], /ˌaw.to.kõ.pleˈta(ɾ)/ [ˌaʊ̯.to.kõ.pleˈta(ɾ)]
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /ˌaw.tu.kõ.pleˈta(ʁ)/ [ˌaʊ̯.tu.kõ.pleˈta(χ)], /ˌaw.to.kõ.pleˈta(ʁ)/ [ˌaʊ̯.to.kõ.pleˈta(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /ˌaw.to.kõ.pleˈta(ɻ)/ [ˌaʊ̯.to.kõ.pleˈta(ɻ)]
- (Portugal) IPA(key): /ˌaw.tɔ.kõ.plɨˈtaɾ/
Verb
autocompletar (first-person singular present autocompleto, first-person singular preterite autocompletei, past participle autocompletado)
- to autocomplete
Conjugation
Conjugation of autocompletar (See Appendix:Portuguese verbs)
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
First-person (eu) |
Second-person (tu) |
Third-person (ele / ela / você) |
First-person (nós) |
Second-person (vós) |
Third-person (eles / elas / vocês) | |
Infinitive | ||||||
Impersonal | autocompletar | |||||
Personal | autocompletar | autocompletares | autocompletar | autocompletarmos | autocompletardes | autocompletarem |
Gerund | ||||||
autocompletando | ||||||
Past participle | ||||||
Masculine | autocompletado | autocompletados | ||||
Feminine | autocompletada | autocompletadas | ||||
Indicative | ||||||
Present | autocompleto | autocompletas | autocompleta | autocompletamos | autocompletais | autocompletam |
Imperfect | autocompletava | autocompletavas | autocompletava | autocompletávamos | autocompletáveis | autocompletavam |
Preterite | autocompletei | autocompletaste | autocompletou | autocompletamos1, autocompletámos2 | autocompletastes | autocompletaram |
Pluperfect | autocompletara | autocompletaras | autocompletara | autocompletáramos | autocompletáreis | autocompletaram |
Future | autocompletarei | autocompletarás | autocompletará | autocompletaremos | autocompletareis | autocompletarão |
Conditional | ||||||
autocompletaria | autocompletarias | autocompletaria | autocompletaríamos | autocompletaríeis | autocompletariam | |
Subjunctive | ||||||
Present | autocomplete | autocompletes | autocomplete | autocompletemos | autocompleteis | autocompletem |
Imperfect | autocompletasse | autocompletasses | autocompletasse | autocompletássemos | autocompletásseis | autocompletassem |
Future | autocompletar | autocompletares | autocompletar | autocompletarmos | autocompletardes | autocompletarem |
Imperative | ||||||
Affirmative | autocompleta | autocomplete | autocompletemos | autocompletai | autocompletem | |
Negative (não) | não autocompletes | não autocomplete | não autocompletemos | não autocompleteis | não autocompletem |
1Brazil.
2Portugal.
Spanish
Etymology
Calque of English autocomplete, auto- + completar.
Pronunciation
- IPA(key): /autokompleˈtaɾ/ [au̯.t̪o.kõm.pleˈt̪aɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: au‧to‧com‧ple‧tar
Verb
autocompletar (first-person singular present autocompleto, first-person singular preterite autocompleté, past participle autocompletado)
- to autocomplete
Conjugation
Conjugation of autocompletar (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | autocompletar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | autocompletando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | autocompletado | autocompletada | |||||
plural | autocompletados | autocompletadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | autocompleto | autocompletastú autocompletásvos |
autocompleta | autocompletamos | autocompletáis | autocompletan | |
imperfect | autocompletaba | autocompletabas | autocompletaba | autocompletábamos | autocompletabais | autocompletaban | |
preterite | autocompleté | autocompletaste | autocompletó | autocompletamos | autocompletasteis | autocompletaron | |
future | autocompletaré | autocompletarás | autocompletará | autocompletaremos | autocompletaréis | autocompletarán | |
conditional | autocompletaría | autocompletarías | autocompletaría | autocompletaríamos | autocompletaríais | autocompletarían | |
subjunctive | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | autocomplete | autocompletestú autocompletésvos2 |
autocomplete | autocompletemos | autocompletéis | autocompleten | |
imperfect (ra) |
autocompletara | autocompletaras | autocompletara | autocompletáramos | autocompletarais | autocompletaran | |
imperfect (se) |
autocompletase | autocompletases | autocompletase | autocompletásemos | autocompletaseis | autocompletasen | |
future1 | autocompletare | autocompletares | autocompletare | autocompletáremos | autocompletareis | autocompletaren | |
imperative | — | tú vos |
usted | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes | |
affirmative | autocompletatú autocompletávos |
autocomplete | autocompletemos | autocompletad | autocompleten | ||
negative | no autocompletes | no autocomplete | no autocompletemos | no autocompletéis | no autocompleten |
Selected combined forms of autocompletar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive autocompletar | |||||||
dative | autocompletarme | autocompletarte | autocompletarle, autocompletarse | autocompletarnos | autocompletaros | autocompletarles, autocompletarse | |
accusative | autocompletarme | autocompletarte | autocompletarlo, autocompletarla, autocompletarse | autocompletarnos | autocompletaros | autocompletarlos, autocompletarlas, autocompletarse | |
with gerund autocompletando | |||||||
dative | autocompletándome | autocompletándote | autocompletándole, autocompletándose | autocompletándonos | autocompletándoos | autocompletándoles, autocompletándose | |
accusative | autocompletándome | autocompletándote | autocompletándolo, autocompletándola, autocompletándose | autocompletándonos | autocompletándoos | autocompletándolos, autocompletándolas, autocompletándose | |
with informal second-person singular tú imperative autocompleta | |||||||
dative | autocomplétame | autocomplétate | autocomplétale | autocomplétanos | not used | autocomplétales | |
accusative | autocomplétame | autocomplétate | autocomplétalo, autocomplétala | autocomplétanos | not used | autocomplétalos, autocomplétalas | |
with informal second-person singular vos imperative autocompletá | |||||||
dative | autocompletame | autocompletate | autocompletale | autocompletanos | not used | autocompletales | |
accusative | autocompletame | autocompletate | autocompletalo, autocompletala | autocompletanos | not used | autocompletalos, autocompletalas | |
with formal second-person singular imperative autocomplete | |||||||
dative | autocompléteme | not used | autocomplétele, autocomplétese | autocomplétenos | not used | autocomplételes | |
accusative | autocompléteme | not used | autocomplételo, autocomplétela, autocomplétese | autocomplétenos | not used | autocomplételos, autocomplételas | |
with first-person plural imperative autocompletemos | |||||||
dative | not used | autocompletémoste | autocompletémosle | autocompletémonos | autocompletémoos | autocompletémosles | |
accusative | not used | autocompletémoste | autocompletémoslo, autocompletémosla | autocompletémonos | autocompletémoos | autocompletémoslos, autocompletémoslas | |
with informal second-person plural imperative autocompletad | |||||||
dative | autocompletadme | not used | autocompletadle | autocompletadnos | autocompletaos | autocompletadles | |
accusative | autocompletadme | not used | autocompletadlo, autocompletadla | autocompletadnos | autocompletaos | autocompletadlos, autocompletadlas | |
with formal second-person plural imperative autocompleten | |||||||
dative | autocomplétenme | not used | autocomplétenle | autocomplétennos | not used | autocomplétenles, autocomplétense | |
accusative | autocomplétenme | not used | autocomplétenlo, autocomplétenla | autocomplétennos | not used | autocomplétenlos, autocomplétenlas, autocomplétense |
Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.