autoidentyfikacyjny

Polish

Etymology

From autoidentyfikacja +‎ -ny.

Pronunciation

IPA^(key): /aw.tɔ.i.dɛn.tɨ.fi.kaˈt͡sɨj.nɨ/
Rhymes: -ɨjnɨ
Syllabification: au‧to‧i‧den‧ty‧fi‧ka‧cyj‧ny

Adjective

autoidentyfikacyjny (not comparable)

(relational, psychology) self-identification

Declension

Declension of autoidentyfikacyjny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	autoidentyfikacyjny		autoidentyfikacyjne	autoidentyfikacyjna	autoidentyfikacyjni	autoidentyfikacyjne
genitive	autoidentyfikacyjnego			autoidentyfikacyjnej	autoidentyfikacyjnych
dative	autoidentyfikacyjnemu			autoidentyfikacyjnej	autoidentyfikacyjnym
accusative	autoidentyfikacyjnego	autoidentyfikacyjny	autoidentyfikacyjne	autoidentyfikacyjną	autoidentyfikacyjnych	autoidentyfikacyjne
instrumental	autoidentyfikacyjnym			autoidentyfikacyjną	autoidentyfikacyjnymi
locative	autoidentyfikacyjnym			autoidentyfikacyjnej	autoidentyfikacyjnych

Further reading

autoidentyfikacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
autoidentyfikacyjny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.