błamować

See also: blamować

Polish

Etymology

From błam + -ować. First attested in 1819.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bwaˈmɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: bła‧mo‧wać

Verb

błamować impf

  1. (transitive) to line with the fur of a large animal

Conjugation

noun

References

  1. Jan Kajetan Trojański (1819) Słownik polsko-łaciński do szkolnego użycia, w którym oprócz szczególnych wyrazów trudnieysze zdania i zwroty częściey używane mowy polskiey na język łaciński są ułożone., page 15
  2. błamować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • błamować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • błamować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.