balarila
Tagalog
Etymology
From a blend of badya (“speak; notify”) + dila (“tongue”) or a blend of babala (“speak; warn; order”) + dila (“tongue”), coined by the Samahan ng mga Mananagalog (Association of Tagalog Writers) around 1905–1906. An alternative etymology posits it to be a blend of balana (“anyone; people”) + dila (“tongue”), literally “the people's tongue” but Lope K. Santos disagrees as balana was also a coinage even later than balarila.
Pronunciation
- Hyphenation: ba‧la‧ri‧la
- IPA(key): /balaˈɾilaʔ/, [bɐ.lɐˈɾi.lɐʔ]
Derived terms
- anyong pambalarila
- kabalarilaan
- kagamitang balarila
- kahulugang pambalarila
- kailanang pambalarila
- kasariang pambalarila
- kaugnayang pambalarila
- kaukulang pambalarila
- kayariang pambalarila
- mambabalarila
- pambalarila
- panunurang pambalarila
- simunong pambalarila
Further reading
- “balarila”, in Pambansang Diksiyonaryo | Diksiyonaryo.ph, Manila: Komisyon sa Wikang Filipino, 2018
- Batnag, Aurora E. (1980) Mga Sanaysay sa alaala ni Lope K. Santos sa kanyang ika-100 taon, Surian ng Wikang Pambansa
- Paglinawan, Mamerto (1910) Balarilang Tagalog, Limbagang Magiting ni Honorio Lopez
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.