bezdźwięczny

Polish

Etymology

From bez- +‎ dźwięczny.

Pronunciation

IPA^(key): /bɛzˈd͡ʑvjɛn.t͡ʂnɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛnt͡ʂnɨ
Syllabification: bez‧dźwięcz‧ny

Adjective

bezdźwięczny (not comparable, adverb bezdźwięcznie)

soundless, voiceless, silent (not making a sound)
Synonyms: atoniczny, bezgłośny, niemy

Antonyms: dźwięczny, hałaśliwy

bezdźwięczny głos ― a silent voice
(phonetics) voiceless
Coordinate term: dźwięczny

Declension

Declension of bezdźwięczny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	bezdźwięczny		bezdźwięczne	bezdźwięczna	bezdźwięczni	bezdźwięczne
genitive	bezdźwięcznego			bezdźwięcznej	bezdźwięcznych
dative	bezdźwięcznemu			bezdźwięcznej	bezdźwięcznym
accusative	bezdźwięcznego	bezdźwięczny	bezdźwięczne	bezdźwięczną	bezdźwięcznych	bezdźwięczne
instrumental	bezdźwięcznym			bezdźwięczną	bezdźwięcznymi
locative	bezdźwięcznym			bezdźwięcznej	bezdźwięcznych

Derived terms

noun

bezdźwięczność

Related terms

noun

dźwięk

Further reading

bezdźwięczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
bezdźwięczny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.