bezkońcówkowy

Polish

Etymology

From bez- +‎ końcówkowy. First attested in 1905.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /bɛs.kɔɲ.t͡sufˈkɔ.vɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔvɨ
Syllabification: bez‧koń‧ców‧ko‧wy

Adjective

bezkońcówkowy (not comparable)

(linguistic morphology) suffixless
Synonyms: bezprzyrostkowy, bezsufiksalny

Declension

Declension of bezkońcówkowy

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	bezkońcówkowy		bezkońcówkowe	bezkońcówkowa	bezkońcówkowi	bezkońcówkowe
genitive	bezkońcówkowego			bezkońcówkowej	bezkońcówkowych
dative	bezkońcówkowemu			bezkońcówkowej	bezkońcówkowym
accusative	bezkońcówkowego	bezkońcówkowy	bezkońcówkowe	bezkońcówkową	bezkońcówkowych	bezkońcówkowe
instrumental	bezkońcówkowym			bezkońcówkową	bezkońcówkowymi
locative	bezkońcówkowym			bezkońcówkowej	bezkońcówkowych

Related terms

noun

końcówka

References

bezkońcówkowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

bezkońcówkowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
bezkońcówkowy in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.