bezsęczny

Polish

Etymology

From bez- +‎ sęk +‎ -ny. First attested in 1923.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /bɛsˈsɛn.t͡ʂnɨ/
Rhymes: -ɛnt͡ʂnɨ
Syllabification: bez‧sęcz‧ny

Adjective

bezsęczny (not comparable)

(of wood) knotless
Synonym: bezsęki

Declension

Declension of bezsęczny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	bezsęczny		bezsęczne	bezsęczna	bezsęczni	bezsęczne
genitive	bezsęcznego			bezsęcznej	bezsęcznych
dative	bezsęcznemu			bezsęcznej	bezsęcznym
accusative	bezsęcznego	bezsęczny	bezsęczne	bezsęczną	bezsęcznych	bezsęczne
instrumental	bezsęcznym			bezsęczną	bezsęcznymi
locative	bezsęcznym			bezsęcznej	bezsęcznych

Related terms

noun

sęk

References

bezsęczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

bezsęczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
bezsęczny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.