bezsilnieć

Polish

Etymology

From bezsilny + -eć. First attested in 1849.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛsˈɕil.ɲɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -ilɲɛt͡ɕ
  • Syllabification: bez‧sil‧nieć

Verb

bezsilnieć impf

  1. (intransitive, dated, rare) to weaken, to become powerless
    Synonyms: stawać się bezsilnym, tracić siły, słabnąć

Conjugation

adjective
adverb
nouns

References

  1. Ludwik Podbereski (1849) Dwie miłości!, T. Glücksberg, page 49: “A miłość bezsilnieje i życie zamiera!”
  2. bezsilnieć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • bezsilnieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bezsilnieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.