bezumowny

Polish

Etymology

From bez- +‎ umowny. First attested in 1855.[1][2]

Pronunciation

IPA^(key): /bɛz.uˈmɔv.nɨ/
Rhymes: -ɔvnɨ
Syllabification: bez‧u‧mow‧ny

Adjective

bezumowny (not comparable)

(law) noncontractual, contractless

Declension

Declension of bezumowny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	bezumowny		bezumowne	bezumowna	bezumowni	bezumowne
genitive	bezumownego			bezumownej	bezumownych
dative	bezumownemu			bezumownej	bezumownym
accusative	bezumownego	bezumowny	bezumowne	bezumowną	bezumownych	bezumowne
instrumental	bezumownym			bezumowną	bezumownymi
locative	bezumownym			bezumownej	bezumownych

Related terms

noun

umowa

References

Biblioteka Warszawska‎, volume 1, 1855, page 173
bezumowny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

bezumowny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
bezumowny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.