bieleć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish bieleć, from Proto-Slavic *bělěti. By surface analysis, biały +‎ -eć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbjɛ.lɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛlɛt͡ɕ
  • Syllabification: bie‧leć

Verb

bieleć impf (perfective zbieleć or pobieleć)

  1. (intransitive) to whiten (to shine or become white)
    Synonyms: bielić się, wybielać się
    skóra bieleje ― one's skin turns white
    twarz bieleje ― one's face goes white
    pościel bieleje ― a sheet whitens
    zboże bieleje ― grain whitens
    kostki bieleją ― bones are turning white
    knykcie bieleją ― one's knuckles are turning white
    palce bieleją ― one's fingers are turning white
    usta bieleją ― one's mouth is turning white
    bieleć od słońca ― to whiten from the sun
    budynek bieleje ― a building shines white
    kamień bieleje ― a stone shines white
    śnieg bieleje ― snow shines white
    koszula bieleje ― a shirt is white
    zęby bieleją ― one's teeth are white
    bieleć śniegiem ― to shine white with snow
    bieleć na tle czegoś ― to shine white compared to something
    bieleć w ciemnościach/cieniu ― to shine white in darkness
    bieleć w słońcu ― to shine white in the sun
  2. (intransitive, of hair) to whiten, to go gray (become white)
    Synonym: siwieć
    broda bieleje ― one's beard is going gray
    wąsy bieleją ― one's moustache is going gray
    włosy bieleją ― one's hair is going gray

Conjugation
Conjugation of bieleć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bieleć
present tense 1st bieleję bielejemy
2nd bielejesz bielejecie
3rd bieleje bieleją
impersonal bieleje się
past tense 1st bielałem bielałam bieleliśmy bielałyśmy
2nd bielałeś bielałaś bieleliście bielałyście
3rd bielał bielała bielało bieleli bielały
impersonal bielano
future tense 1st będę bielał,
będę bieleć
 będę bielała,
będę bieleć
 będziemy bieleli,
będziemy bieleć
 będziemy bielały,
będziemy bieleć
2nd będziesz bielał,
będziesz bieleć
 będziesz bielała,
będziesz bieleć
 będziecie bieleli,
będziecie bieleć
 będziecie bielały,
będziecie bieleć
3rd będzie bielał,
będzie bieleć
 będzie bielała,
będzie bieleć
 będzie bielało,
będzie bieleć
 będą bieleli,
będą bieleć
 będą bielały,
będą bieleć
impersonal będzie bieleć się
conditional 1st bielałbym bielałabym bielelibyśmy bielałybyśmy
2nd bielałbyś bielałabyś bielelibyście bielałybyście
3rd bielałby bielałaby bielałoby bieleliby bielałyby
impersonal bielano by
imperative 1st niech bieleję bielejmy
2nd bielej bielejcie
3rd niech bieleje niech bieleją
active adjectival participle bielejący bielejąca bielejące bielejący bielejące
contemporary adverbial participle bielejąc
verbal noun bielenie
adjective
nouns
verb

Further reading
  • bieleć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bieleć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.