bifurkacyjny
Polish
Etymology
From bifurkacja + -ny. First attested in 1879.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bi.fur.kaˈt͡sɨj.nɨ/
- Rhymes: -ɨjnɨ
- Syllabification: bi‧fur‧ka‧cyj‧ny
Declension
Declension of bifurkacyjny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | bifurkacyjny | bifurkacyjne | bifurkacyjna | bifurkacyjni | bifurkacyjne | ||
| genitive | bifurkacyjnego | bifurkacyjnej | bifurkacyjnych | ||||
| dative | bifurkacyjnemu | bifurkacyjnym | |||||
| accusative | bifurkacyjnego | bifurkacyjny | bifurkacyjne | bifurkacyjną | bifurkacyjnych | bifurkacyjne | |
| instrumental | bifurkacyjnym | bifurkacyjnymi | |||||
| locative | bifurkacyjnej | bifurkacyjnych | |||||
References
- Pieniazek Przemyslaw (1879) Laryngoskopia oraz choroby krtani i tchawicy, page 103
- bifurkacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bifurkacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bifurkacyjny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.