bigosować

Polish

Etymology

From bigos + -ować. First attested in 1855.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bi.ɡɔˈsɔ.vat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: bi‧go‧so‧wać

Verb

bigosować impf

  1. (colloquial, dated, transitive) to chop someone up

Conjugation

adjective
nouns

References

  1. Jędrzej Moraczewski (1855) Dzieje Rzeczypospolitéj Polskiéj. [T. 9], Dalszy ciąg siedmnastego wieku, page 69
  2. bigosować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • bigosować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bigosować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.