bioorganiczny

Polish

Etymology

From bio- +‎ organiczny. First attested in 1935, but in common usage only as of 1974.[1][2]

Pronunciation

IPA^(key): /bjɔ.ɔr.ɡaˈɲit͡ʂ.nɨ/
Rhymes: -it͡ʂnɨ
Syllabification: bio‧or‧ga‧nicz‧ny

Adjective

bioorganiczny (not comparable)

(biochemistry) bioorganic

Declension

Declension of bioorganiczny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	bioorganiczny		bioorganiczne	bioorganiczna	bioorganiczni	bioorganiczne
genitive	bioorganicznego			bioorganicznej	bioorganicznych
dative	bioorganicznemu			bioorganicznej	bioorganicznym
accusative	bioorganicznego	bioorganiczny	bioorganiczne	bioorganiczną	bioorganicznych	bioorganiczne
instrumental	bioorganicznym			bioorganiczną	bioorganicznymi
locative	bioorganicznym			bioorganicznej	bioorganicznych

References

Polski slownik biograficzny: Słomkiewicz Stefan- Soczek‎, 1935, page 261
bioorganiczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

bioorganiczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
bioorganiczny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.