blandair

Irish

Verb

blandair (present analytic blandraíonn, future analytic blandróidh, verbal noun blandar, past participle blandartha)

(transitive, intransitive) Alternative form of bladair (“cajole; adulate, flatter”)

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	blandraím	blandraíonn tú; blandraír^†	blandraíonn sé, sí	blandraímid; blandraíonn muid	blandraíonn sibh	blandraíonn siad; blandraíd^†	a bhlandraíonn; a bhlandraíos / a mblandraíonn; a mblandraíos	blandraítear
	past	bhlandair mé; bhlandraíos	bhlandair tú; bhlandraís	bhlandair sé, sí	bhlandraíomar; bhlandair muid	bhlandair sibh; bhlandraíobhair	bhlandair siad; bhlandraíodar	a bhlandair / ar bhlandair*	blandraíodh
	past habitual	bhlandraínn / mblandraínn‡‡	bhlandraíteá / mblandraíteá‡‡	bhlandraíodh sé, sí / mblandraíodh sé, sí‡‡	bhlandraímis; bhlandraíodh muid / mblandraímis‡‡; mblandraíodh muid‡‡	bhlandraíodh sibh / mblandraíodh sibh‡‡	bhlandraídís; bhlandraíodh siad / mblandraídís‡‡; mblandraíodh siad‡‡	a bhlandraíodh / a mblandraíodh*	bhlandraítí / mblandraítí‡‡
	future	blandróidh mé; blandród; blandróchaidh mé^†	blandróidh tú; blandróir^†; blandróchaidh tú^†	blandróidh sé, sí; blandróchaidh sé, sí^†	blandróimid; blandróidh muid; blandróchaimid^†; blandróchaidh muid^†	blandróidh sibh; blandróchaidh sibh^†	blandróidh siad; blandróid^†; blandróchaidh siad^†	a bhlandróidh; a bhlandrós; a bhlandróchaidh^†; a bhlandróchas^† / a mblandróidh; a mblandrós; a mblandróchaidh^†; a mblandróchas^†	blandrófar; blandróchar^†
conditional		bhlandróinn; bhlandróchainn^† / mblandróinn‡‡; mblandróchainn^†‡‡	bhlandrófá; bhlandróchthá^† / mblandrófá‡‡; mblandróchthá^†‡‡	bhlandródh sé, sí; bhlandróchadh sé, sí^† / mblandródh sé, sí‡‡; mblandróchadh sé, sí^†‡‡	bhlandróimis; bhlandródh muid; bhlandróchaimis^†; bhlandróchadh muid^† / mblandróimis‡‡; mblandródh muid‡‡; mblandróchaimis^†‡‡; mblandróchadh muid^†‡‡	bhlandródh sibh; bhlandróchadh sibh^† / mblandródh sibh‡‡; mblandróchadh sibh^†‡‡	bhlandróidís; bhlandródh siad; bhlandróchadh siad^† / mblandróidís‡‡; mblandródh siad‡‡; mblandróchadh siad^†‡‡	a bhlandródh; a bhlandróchadh^† / a mblandródh; a mblandróchadh^†	bhlandrófaí; bhlandróchthaí^† / mblandrófaí‡‡; mblandróchthaí^†‡‡
subjunctive	present	go mblandraí mé; go mblandraíod^†	go mblandraí tú; go mblandraír^†	go mblandraí sé, sí	go mblandraímid; go mblandraí muid	go mblandraí sibh	go mblandraí siad; go mblandraíd^†	—	go mblandraítear
subjunctive	past	dá mblandraínn	dá mblandraíteá	dá mblandraíodh sé, sí	dá mblandraímis; dá mblandraíodh muid	dá mblandraíodh sibh	dá mblandraídís; dá mblandraíodh siad	—	dá mblandraítí
imperative		blandraím	blandair	blandraíodh sé, sí	blandraímis	blandraígí; blandraídh^†	blandraídís	—	blandraítear
verbal noun		blandar
past participle		blandartha

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Noun

blandair m

genitive singular of blandar (“cajolery; flattery”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
blandair	bhlandair	mblandair
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

External links

"blandair" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.