bocskoraim

Hungarian

Etymology

bocskor + -aim (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈbot͡ʃkorɒʲim]
  • Hyphenation: bocs‧ko‧ra‧im

Noun

bocskoraim

  1. first-person singular (multiple possessions) possessive of bocskor

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative bocskoraim
accusative bocskoraimat
dative bocskoraimnak
instrumental bocskoraimmal
causal-final bocskoraimért
translative bocskoraimmá
terminative bocskoraimig
essive-formal bocskoraimként
essive-modal bocskoraimul
inessive bocskoraimban
superessive bocskoraimon
adessive bocskoraimnál
illative bocskoraimba
sublative bocskoraimra
allative bocskoraimhoz
elative bocskoraimból
delative bocskoraimról
ablative bocskoraimtól
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.