borykać

Polish

Etymology

Borrowed from Ukrainian борика́тися (borykátysja).

Pronunciation
  • IPA(key): /bɔˈrɨ.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨkat͡ɕ
  • Syllabification: bo‧ry‧kać

Verb

borykać impf

  1. (reflexive) to contend, to struggle, to wrestle
    Synonyms: mocować się, pasować się, użerać się, zmagać się

Conjugation
Conjugation of borykać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive borykać
present tense 1st borykam borykamy
2nd borykasz borykacie
3rd boryka borykają
impersonal boryka się
past tense 1st borykałem borykałam borykaliśmy borykałyśmy
2nd borykałeś borykałaś borykaliście borykałyście
3rd borykał borykała borykało borykali borykały
impersonal borykano
future tense 1st będę borykał,
będę borykać
 będę borykała,
będę borykać
 będziemy borykali,
będziemy borykać
 będziemy borykały,
będziemy borykać
2nd będziesz borykał,
będziesz borykać
 będziesz borykała,
będziesz borykać
 będziecie borykali,
będziecie borykać
 będziecie borykały,
będziecie borykać
3rd będzie borykał,
będzie borykać
 będzie borykała,
będzie borykać
 będzie borykało,
będzie borykać
 będą borykali,
będą borykać
 będą borykały,
będą borykać
impersonal będzie borykać się
conditional 1st borykałbym borykałabym borykalibyśmy borykałybyśmy
2nd borykałbyś borykałabyś borykalibyście borykałybyście
3rd borykałby borykałaby borykałoby borykaliby borykałyby
impersonal borykano by
imperative 1st niech borykam borykajmy
2nd borykaj borykajcie
3rd niech boryka niech borykają
active adjectival participle borykający borykająca borykające borykający borykające
contemporary adverbial participle borykając
verbal noun borykanie

Further reading
  • borykać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • borykać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.