breviter

Latin

Etymology

From brevis (short, small) + -ter.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈbre.u̯i.ter/, [ˈbreu̯ɪt̪ɛr]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈbre.vi.ter/, [ˈbrɛːvit̪er]

Adverb

breviter (comparative brevius, superlative brevissimē)

  1. shortly, briefly (in duration)
  2. briefly, concisely, with few words

Synonyms

References

  • breviter”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • breviter”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • breviter in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to touch briefly on a thing: breviter tangere, attingere aliquid
    • to explain a matter briefly, in a few words (not paucis verbis): breviter, paucis explicare aliquid
    • a short, pointed witticism: breviter et commode dictum
    • to put it briefly: ut breviter dicam
    • in short; to be brief: ut paucis (brevi, breviter) complectar
  • Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, 1st edition. (Oxford University Press)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.