broczyć

Polish

Etymology

Possibly from dialectal Ukrainian брочити (bročyty, “to dye red”), from Proto-Slavic *broťiti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbrɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: bro‧czyć

Verb

broczyć impf (perfective zbroczyć)

  1. (intransitive, of blood) to flow out
    Synonyms: ciec, wypływać

Conjugation
Conjugation of broczyć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive broczyć
present tense 1st broczę broczymy
2nd broczysz broczycie
3rd broczy broczą
impersonal broczy się
past tense 1st broczyłem broczyłam broczyliśmy broczyłyśmy
2nd broczyłeś broczyłaś broczyliście broczyłyście
3rd broczył broczyła broczyło broczyli broczyły
impersonal broczono
future tense 1st będę broczył,
będę broczyć
 będę broczyła,
będę broczyć
 będziemy broczyli,
będziemy broczyć
 będziemy broczyły,
będziemy broczyć
2nd będziesz broczył,
będziesz broczyć
 będziesz broczyła,
będziesz broczyć
 będziecie broczyli,
będziecie broczyć
 będziecie broczyły,
będziecie broczyć
3rd będzie broczył,
będzie broczyć
 będzie broczyła,
będzie broczyć
 będzie broczyło,
będzie broczyć
 będą broczyli,
będą broczyć
 będą broczyły,
będą broczyć
impersonal będzie broczyć się
conditional 1st broczyłbym broczyłabym broczylibyśmy broczyłybyśmy
2nd broczyłbyś broczyłabyś broczylibyście broczyłybyście
3rd broczyłby broczyłaby broczyłoby broczyliby broczyłyby
impersonal broczono by
imperative 1st niech broczę broczmy
2nd brocz broczcie
3rd niech broczy niech broczą
active adjectival participle broczący brocząca broczące broczący broczące
contemporary adverbial participle brocząc
verbal noun broczenie

Derived terms
noun
noun

Further reading
  • broczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • broczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.