bruździć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish bróździć, from Proto-Slavic *borzditi. By surface analysis, bruzda + -ić.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbruʑ.d͡ʑit͡ɕ/
  • Rhymes: -uʑd͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: bruź‧dzić

Verb

bruździć impf (perfective zbruździć)

  1. (transitive, agriculture) to furrow, to plough up
    Synonym: rozorywać
  2. (transitive, colloquial) to bother, to hinder (to make a task difficult) [+dative = someone]
    Synonym: przeszkadzać

Conjugation

Derived terms

verbs
  • nabruździć pf
  • pobruździć pf
  • wybruździć pf

Further reading

  • bruździć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bruździć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.