brukować

Polish

Etymology

From bruk +‎ -ować.

Pronunciation
  • IPA(key): /bruˈkɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: bru‧ko‧wać

Verb

brukować impf (perfective wybrukować)

  1. (transitive) to pave

Conjugation
Conjugation of brukować impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive brukować
present tense 1st brukuję brukujemy
2nd brukujesz brukujecie
3rd brukuje brukują
impersonal brukuje się
past tense 1st brukowałem brukowałam brukowaliśmy brukowałyśmy
2nd brukowałeś brukowałaś brukowaliście brukowałyście
3rd brukował brukowała brukowało brukowali brukowały
impersonal brukowano
future tense 1st będę brukował,
będę brukować
 będę brukowała,
będę brukować
 będziemy brukowali,
będziemy brukować
 będziemy brukowały,
będziemy brukować
2nd będziesz brukował,
będziesz brukować
 będziesz brukowała,
będziesz brukować
 będziecie brukowali,
będziecie brukować
 będziecie brukowały,
będziecie brukować
3rd będzie brukował,
będzie brukować
 będzie brukowała,
będzie brukować
 będzie brukowało,
będzie brukować
 będą brukowali,
będą brukować
 będą brukowały,
będą brukować
impersonal będzie brukować się
conditional 1st brukowałbym brukowałabym brukowalibyśmy brukowałybyśmy
2nd brukowałbyś brukowałabyś brukowalibyście brukowałybyście
3rd brukowałby brukowałaby brukowałoby brukowaliby brukowałyby
impersonal brukowano by
imperative 1st niech brukuję brukujmy
2nd brukuj brukujcie
3rd niech brukuje niech brukują
active adjectival participle brukujący brukująca brukujące brukujący brukujące
passive adjectival participle brukowany brukowana brukowane brukowani brukowane
contemporary adverbial participle brukując
verbal noun brukowanie

Further reading
  • brukować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • brukować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.