buńczuczny
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /buɲˈt͡ʂut͡ʂ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ut͡ʂnɨ
- Syllabification: buń‧czucz‧ny
Adjective
buńczuczny (comparative buńczuczniejszy, superlative najbuńczuczniejszy, adverb buńczucznie)
- bellicose, impertinent, impudent, warlike
- Synonyms: pewny siebie, zawadiacki, zuchwały
- (archaic) having the right to use a bunchuk as a sign of authority
Declension
Declension of buńczuczny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | buńczuczny | buńczuczne | buńczuczna | buńczuczni | buńczuczne | ||
| genitive | buńczucznego | buńczucznej | buńczucznych | ||||
| dative | buńczucznemu | buńczucznym | |||||
| accusative | buńczucznego | buńczuczny | buńczuczne | buńczuczną | buńczucznych | buńczuczne | |
| instrumental | buńczucznym | buńczucznymi | |||||
| locative | buńczucznej | buńczucznych | |||||
Derived terms
noun
- buńczuczność
Further reading
- buńczuczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- buńczuczny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.