cabhraigh

Irish

Etymology 1

From Old Irish cobraithir; synchronically cabhair +‎ -aigh.

Verb

cabhraigh (present analytic cabhraíonn, future analytic cabhróidh, verbal noun cabhrú, past participle cabhraithe)

(intransitive) help (+ le)
An gcabhróidh tú liom?
Will you help me?

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	cabhraím	cabhraíonn tú; cabhraír^†	cabhraíonn sé, sí	cabhraímid; cabhraíonn muid	cabhraíonn sibh	cabhraíonn siad; cabhraíd^†	a chabhraíonn; a chabhraíos / a gcabhraíonn; a gcabhraíos	cabhraítear
	past	chabhraigh mé; chabhraíos	chabhraigh tú; chabhraís	chabhraigh sé, sí	chabhraíomar; chabhraigh muid	chabhraigh sibh; chabhraíobhair	chabhraigh siad; chabhraíodar	a chabhraigh / ar chabhraigh*	cabhraíodh
	past habitual	chabhraínn / gcabhraínn‡‡	chabhraíteá / gcabhraíteá‡‡	chabhraíodh sé, sí / gcabhraíodh sé, sí‡‡	chabhraímis; chabhraíodh muid / gcabhraímis‡‡; gcabhraíodh muid‡‡	chabhraíodh sibh / gcabhraíodh sibh‡‡	chabhraídís; chabhraíodh siad / gcabhraídís‡‡; gcabhraíodh siad‡‡	a chabhraíodh / a gcabhraíodh*	chabhraítí / gcabhraítí‡‡
	future	cabhróidh mé; cabhród; cabhróchaidh mé^†	cabhróidh tú; cabhróir^†; cabhróchaidh tú^†	cabhróidh sé, sí; cabhróchaidh sé, sí^†	cabhróimid; cabhróidh muid; cabhróchaimid^†; cabhróchaidh muid^†	cabhróidh sibh; cabhróchaidh sibh^†	cabhróidh siad; cabhróid^†; cabhróchaidh siad^†	a chabhróidh; a chabhrós; a chabhróchaidh^†; a chabhróchas^† / a gcabhróidh; a gcabhrós; a gcabhróchaidh^†; a gcabhróchas^†	cabhrófar; cabhróchar^†
conditional		chabhróinn; chabhróchainn^† / gcabhróinn‡‡; gcabhróchainn^†‡‡	chabhrófá; chabhróchthá^† / gcabhrófá‡‡; gcabhróchthá^†‡‡	chabhródh sé, sí; chabhróchadh sé, sí^† / gcabhródh sé, sí‡‡; gcabhróchadh sé, sí^†‡‡	chabhróimis; chabhródh muid; chabhróchaimis^†; chabhróchadh muid^† / gcabhróimis‡‡; gcabhródh muid‡‡; gcabhróchaimis^†‡‡; gcabhróchadh muid^†‡‡	chabhródh sibh; chabhróchadh sibh^† / gcabhródh sibh‡‡; gcabhróchadh sibh^†‡‡	chabhróidís; chabhródh siad; chabhróchadh siad^† / gcabhróidís‡‡; gcabhródh siad‡‡; gcabhróchadh siad^†‡‡	a chabhródh; a chabhróchadh^† / a gcabhródh; a gcabhróchadh^†	chabhrófaí; chabhróchthaí^† / gcabhrófaí‡‡; gcabhróchthaí^†‡‡
subjunctive	present	go gcabhraí mé; go gcabhraíod^†	go gcabhraí tú; go gcabhraír^†	go gcabhraí sé, sí	go gcabhraímid; go gcabhraí muid	go gcabhraí sibh	go gcabhraí siad; go gcabhraíd^†	—	go gcabhraítear
subjunctive	past	dá gcabhraínn	dá gcabhraíteá	dá gcabhraíodh sé, sí	dá gcabhraímis; dá gcabhraíodh muid	dá gcabhraíodh sibh	dá gcabhraídís; dá gcabhraíodh siad	—	dá gcabhraítí
imperative		cabhraím	cabhraigh	cabhraíodh sé, sí	cabhraímis	cabhraígí; cabhraídh^†	cabhraídís	—	cabhraítear
verbal noun		cabhrú
past participle		cabhraithe

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

cabhraigh

inflection of cabhrach:
1. vocative/genitive singular masculine
2. (archaic) dative singular feminine

Noun