casualis

Latin

Etymology

From cāsus + -ālis.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /kaː.suˈaː.lis/, [käːs̠uˈäːlʲɪs̠]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /ka.suˈa.lis/, [käs̬uˈäːlis]

Adjective

cāsuālis (neuter cāsuāle); third-declension two-termination adjective

  1. fortuitous
  2. casual

Declension

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative cāsuālis cāsuāle cāsuālēs cāsuālia
Genitive cāsuālis cāsuālium
Dative cāsuālī cāsuālibus
Accusative cāsuālem cāsuāle cāsuālēs
cāsuālīs
cāsuālia
Ablative cāsuālī cāsuālibus
Vocative cāsuālis cāsuāle cāsuālēs cāsuālia

Descendants

  • Catalan: casual
  • Galician: casual
  • Italian: casuale
  • Middle French: casuel
  • Piedmontese: casual
  • Portuguese: casual
  • Spanish: casual

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.