chwiać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *xvěti.

Pronunciation
  • IPA(key): /xfjat͡ɕ/
  • Audio, chwiać(file)
  • Audio, chwiać się(file)
  • Rhymes: -at͡ɕ
  • Syllabification: chwiać

Verb

chwiać impf (perfective zachwiać)

  1. (transitive) to rock; to shake
  2. (reflexive) to wobble
  3. (reflexive) to falter
  4. (reflexive) to hesitate; to waver

Conjugation
Conjugation of chwiać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive chwiać
present tense 1st chwieję chwiejemy
2nd chwiejesz chwiejecie
3rd chwieje chwieją
impersonal chwieje się
past tense 1st chwiałem chwiałam chwialiśmy chwiałyśmy
2nd chwiałeś chwiałaś chwialiście chwiałyście
3rd chwiał chwiała chwiało chwiali chwiały
future tense 1st będę chwiał,
będę chwiać
 będę chwiała,
będę chwiać
 będziemy chwiali,
będziemy chwiać
 będziemy chwiały,
będziemy chwiać
2nd będziesz chwiał,
będziesz chwiać
 będziesz chwiała,
będziesz chwiać
 będziecie chwiali,
będziecie chwiać
 będziecie chwiały,
będziecie chwiać
3rd będzie chwiał,
będzie chwiać
 będzie chwiała,
będzie chwiać
 będzie chwiało,
będzie chwiać
 będą chwiali,
będą chwiać
 będą chwiały,
będą chwiać
impersonal będzie chwiać się
conditional 1st chwiałbym chwiałabym chwialibyśmy chwiałybyśmy
2nd chwiałbyś chwiałabyś chwialibyście chwiałybyście
3rd chwiałby chwiałaby chwiałoby chwialiby chwiałyby
imperative 1st niech chwieję chwiejmy
2nd chwiej chwiejcie
3rd niech chwieje niech chwieją
active adjectival participle chwiejący chwiejąca chwiejące chwiejący chwiejące
contemporary adverbial participle chwiejąc
verbal noun chwianie

or

Conjugation of chwiać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive chwiać
present tense 1st chwieję chwiejemy
2nd chwiejesz chwiejecie
3rd chwieje chwieją
impersonal chwieje się
past tense 1st chwiałem chwiałam chwieliśmy chwiałyśmy
2nd chwiałeś chwiałaś chwieliście chwiałyście
3rd chwiał chwiała chwiało chwieli chwiały
future tense 1st będę chwiał,
będę chwiać
 będę chwiała,
będę chwiać
 będziemy chwieli,
będziemy chwiać
 będziemy chwiały,
będziemy chwiać
2nd będziesz chwiał,
będziesz chwiać
 będziesz chwiała,
będziesz chwiać
 będziecie chwieli,
będziecie chwiać
 będziecie chwiały,
będziecie chwiać
3rd będzie chwiał,
będzie chwiać
 będzie chwiała,
będzie chwiać
 będzie chwiało,
będzie chwiać
 będą chwieli,
będą chwiać
 będą chwiały,
będą chwiać
impersonal będzie chwiać się
conditional 1st chwiałbym chwiałabym chwielibyśmy chwiałybyśmy
2nd chwiałbyś chwiałabyś chwielibyście chwiałybyście
3rd chwiałby chwiałaby chwiałoby chwieliby chwiałyby
imperative 1st niech chwieję chwiejmy
2nd chwiej chwiejcie
3rd niech chwieje niech chwieją
active adjectival participle chwiejący chwiejąca chwiejące chwiejący chwiejące
contemporary adverbial participle chwiejąc
verbal noun chwianie

Further reading
  • chwiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • chwiać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.