ciapnąć

Polish

Etymology

From ciapać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈt͡ɕap.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -apnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: ciap‧nąć

Verb

ciapnąć pf (imperfective ciapać)

  1. (transitive, colloquial) to hit with a sharp tool
    Synonym: dziabnąć
  2. (transitive, colloquial) to bite
    Synonyms: dziabnąć, ugryźć, ukąsić
  3. (transitive, colloquial) to nibble
    Synonym: dziabnąć

Conjugation
Conjugation of ciapnąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ciapnąć
future tense 1st ciapnę ciapniemy
2nd ciapniesz ciapniecie
3rd ciapnie ciapną
impersonal ciapnie się
past tense 1st ciapnąłem ciapnęłam ciapnęliśmy ciapnęłyśmy
2nd ciapnąłeś ciapnęłaś ciapnęliście ciapnęłyście
3rd ciapnął ciapnęła ciapnęło ciapnęli ciapnęły
impersonal ciapnięto
conditional 1st ciapnąłbym ciapnęłabym ciapnęlibyśmy ciapnęłybyśmy
2nd ciapnąłbyś ciapnęłabyś ciapnęlibyście ciapnęłybyście
3rd ciapnąłby ciapnęłaby ciapnęłoby ciapnęliby ciapnęłyby
impersonal ciapnięto by
imperative 1st niech ciapnę ciapnijmy
2nd ciapnij ciapnijcie
3rd niech ciapnie niech ciapną
passive adjectival participle ciapnięty ciapnięta ciapnięte ciapnięci ciapnięte
anterior adverbial participle ciapnąwszy
verbal noun ciapnięcie

Further reading
  • ciapnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ciapnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.