cibatio

Latin

Etymology

From cibō + -tiō.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /kiˈbaː.ti.oː/, [kɪˈbäːt̪ioː]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃiˈbat.t͡si.o/, [t͡ʃiˈbät̪ː͡s̪io]

Noun

cibātiō f (genitive cibātiōnis); third declension

  1. a feeding; a meal, repast

Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative cibātiō cibātiōnēs
Genitive cibātiōnis cibātiōnum
Dative cibātiōnī cibātiōnibus
Accusative cibātiōnem cibātiōnēs
Ablative cibātiōne cibātiōnibus
Vocative cibātiō cibātiōnēs

Descendants

  • English: cibation
  • Italian: cibazione
  • Portuguese: cibação
  • Spanish: cebación

References

  • cibatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • cibatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.