circumpolaris

Latin

Etymology

From circum- (circum-) + polāris (polar).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /kir.kum.poˈlaː.ris/, [kɪrkʊmpɔˈɫ̪äːrɪs̠]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃir.kum.poˈla.ris/, [t͡ʃirkumpoˈläːris]

Adjective

circumpolāris (neuter circumpolāre); third-declension two-termination adjective

  1. circumpolar

Declension

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative circumpolāris circumpolāre circumpolārēs circumpolāria
Genitive circumpolāris circumpolārium
Dative circumpolārī circumpolāribus
Accusative circumpolārem circumpolāre circumpolārēs
circumpolārīs
circumpolāria
Ablative circumpolārī circumpolāribus
Vocative circumpolāris circumpolāre circumpolārēs circumpolāria

References

  • circumpolaris in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • circumpolaris in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.