destruować

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin dēstruō + -ować. First attested in 1887.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /dɛs.truˈɔ.vat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: des‧tru‧o‧wać

Verb

destruować impf

  1. (transitive, literary) to destroy, to dismantle
    Synonyms: niszczyć, rozkładać

Declension

References

  1. Muzeum : czasopismo wydawane przez Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, issue R.3, z.5/6, 1887, page 364

Further reading

  • destruować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • destruować in Polish dictionaries at PWN
  • destruować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.