deturbandus

Latin

Etymology

Future passive participle of dēturbō.

Participle

dēturbandus m (feminine dēturbanda, neuter dēturbandum); first/second declension

  1. which is to be upset, dislodged, deprived

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dēturbandus dēturbanda dēturbandum dēturbandī dēturbandae dēturbanda
Genitive dēturbandī dēturbandae dēturbandī dēturbandōrum dēturbandārum dēturbandōrum
Dative dēturbandō dēturbandae dēturbandō dēturbandīs dēturbandīs dēturbandīs
Accusative dēturbandum dēturbandam dēturbandum dēturbandōs dēturbandās dēturbanda
Ablative dēturbandō dēturbandā dēturbandō dēturbandīs dēturbandīs dēturbandīs
Vocative dēturbande dēturbanda dēturbandum dēturbandī dēturbandae dēturbanda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.