discarricans

Latin

Etymology

Present participle of discarricō

Participle

discarricāns m, f, n (genitive discarricantis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative discarricāns discarricāns discarricantēs discarricantia
Genitive discarricantis discarricantis discarricantium discarricantium
Dative discarricantī discarricantī discarricantibus discarricantibus
Accusative discarricantem discarricāns discarricantēs, discarricantīs discarricantia
Ablative discarricante, discarricantī1 discarricante, discarricantī1 discarricantibus discarricantibus
Vocative discarricāns discarricāns discarricantēs discarricantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.