discincturus

Latin

Etymology

Future active participle of discingō

Participle

discinctūrus m (feminine discinctūra, neuter discinctūrum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative discinctūrus discinctūra discinctūrum discinctūrī discinctūrae discinctūra
Genitive discinctūrī discinctūrae discinctūrī discinctūrōrum discinctūrārum discinctūrōrum
Dative discinctūrō discinctūrae discinctūrō discinctūrīs discinctūrīs discinctūrīs
Accusative discinctūrum discinctūram discinctūrum discinctūrōs discinctūrās discinctūra
Ablative discinctūrō discinctūrā discinctūrō discinctūrīs discinctūrīs discinctūrīs
Vocative discinctūre discinctūra discinctūrum discinctūrī discinctūrae discinctūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.