distringens

Latin

Etymology

Present participle of distringō

Participle

distringēns m, f, n (genitive distringentis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative distringēns distringēns distringentēs distringentia
Genitive distringentis distringentis distringentium distringentium
Dative distringentī distringentī distringentibus distringentibus
Accusative distringentem distringēns distringentēs, distringentīs distringentia
Ablative distringente, distringentī1 distringente, distringentī1 distringentibus distringentibus
Vocative distringēns distringēns distringentēs distringentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.