doprowadzić

Polish

From do- +‎ prowadzić.

doprowadzić pf (imperfective doprowadzać)

(transitive) to lead (to guide or conduct with the hand, or by means of some physical contact connection)
(transitive) to let or make something [+accusative] enter some state [+ do (genitive)]
(transitive, reflexive) to let or make something happen [+ do (genitive)]

Conjugation of doprowadzić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		doprowadzić
future tense	1^st	doprowadzę			doprowadzimy
	2^nd	doprowadzisz			doprowadzicie
	3^rd	doprowadzi			doprowadzą
	impersonal	doprowadzi się
past tense	1^st	doprowadziłem	doprowadziłam		doprowadziliśmy	doprowadziłyśmy
	2^nd	doprowadziłeś	doprowadziłaś		doprowadziliście	doprowadziłyście
	3^rd	doprowadził	doprowadziła	doprowadziło	doprowadzili	doprowadziły
	impersonal	doprowadzono
conditional	1^st	doprowadziłbym	doprowadziłabym		doprowadzilibyśmy	doprowadziłybyśmy
	2^nd	doprowadziłbyś	doprowadziłabyś		doprowadzilibyście	doprowadziłybyście
	3^rd	doprowadziłby	doprowadziłaby	doprowadziłoby	doprowadziliby	doprowadziłyby
	impersonal	doprowadzono by
imperative	1^st	niech doprowadzę			doprowadźmy
	2^nd	doprowadź			doprowadźcie
	3^rd	niech doprowadzi			niech doprowadzą
passive adjectival participle		doprowadzony	doprowadzona	doprowadzone	doprowadzeni	doprowadzone
anterior adverbial participle		doprowadziwszy
verbal noun		doprowadzenie