drużynowy

Polish

Etymology

From drużyna +‎ -owy.

Pronunciation

IPA^(key): /dru.ʐɨˈnɔ.vɨ/
Audio (file)

Adjective

drużynowy (not comparable, adverb drużynowo)

(relational) team
Czy lubisz grać w sporty drużynowe? ― Do you like playing team sports?

Declension

declension of drużynowy

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	drużynowy		drużynowe	drużynowa	drużynowi	drużynowe
genitive	drużynowego			drużynowej	drużynowych
dative	drużynowemu			drużynowej	drużynowym
accusative	drużynowego	drużynowy	drużynowe	drużynową	drużynowych	drużynowe
instrumental	drużynowym			drużynową	drużynowymi
locative	drużynowym			drużynowej	drużynowych

Further reading

drużynowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
drużynowy in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.