dubnium

See also: Dubnium

English

Chemical element
Db
Previous: rutherfordium (Rf)
Next: seaborgium (Sg)

Etymology

Named after Dubna in Russia, + -ium.

Pronunciation

  • (UK) enPR: dŭb'nēəm, IPA(key): /ˈdʌbniəm/
  • (file)
  • (US) enPR: do͞ob'nēəm, IPA(key): /ˈduːbniəm/

Noun

dubnium (uncountable)

  1. A transuranic chemical element (symbol Db) with atomic number 105.
  2. (chemistry, obsolete) A rejected name for rutherfordium.

Synonyms

  • eka-tantalum (used before the element was discovered)
  • hahnium (proposed by American scientists, but rejected; still used by some Western scientists; see also hassium)
  • joliotium (proposed by the IUPAC, but rejected)
  • nielsbohrium (proposed by Russian scientists, but rejected)
  • unnilpentium (used before the element had been officially named to avoid disputes between Western and Russian scientists over "hahnium" and "dubnium" respectively)

Translations

Danish

Noun

dubnium

  1. dubnium
    • 2004, Gyldendal Mini-lex. Fysik, Gyldendal Uddannelse, →ISBN, page 144:
      Grundstoffet dubnium (105) har en halveringstid på omkring et sekund, ...
      (please add an English translation of this quote)
    • 2006, Bogen Om Grundstofferne, Gyldendal Uddannelse, →ISBN, page 224:
      ... og det samme gør flere af datterprodukterne dubnium- 258, ...
      (please add an English translation of this quote)

Dutch

Chemical element
Db
Previous: rutherfordium (Rf)
Next: seaborgium (Sg)

Etymology

Borrowed from English dubnium or Russian ду́бний (dúbnij). Named after Dubna in Russia.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdʏp.ni.ʏm/
  • (file)
  • Hyphenation: dub‧ni‧um

Noun

dubnium n (uncountable)

  1. dubnium

Estonian

Chemical element
Db
Previous: rutherfordium (Rf)
Next: seaborgium (Sg)

Etymology

English dubnium.

Noun

dubnium (genitive dubniumi, partitive dubniumi or dubniumit)

  1. dubnium

Declension

Further reading

Finnish

Etymology

Internationalism (see English dubnium).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdubnium/, [ˈdubnium]
  • Rhymes: -ubnium
  • Syllabification(key): dub‧ni‧um

Noun

dubnium

  1. dubnium

Declension

Inflection of dubnium (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominative dubnium dubniumit
genitive dubniumin dubniumien
partitive dubniumia dubniumeja
illative dubniumiin dubniumeihin
singular plural
nominative dubnium dubniumit
accusative nom. dubnium dubniumit
gen. dubniumin
genitive dubniumin dubniumien
partitive dubniumia dubniumeja
inessive dubniumissa dubniumeissa
elative dubniumista dubniumeista
illative dubniumiin dubniumeihin
adessive dubniumilla dubniumeilla
ablative dubniumilta dubniumeilta
allative dubniumille dubniumeille
essive dubniumina dubniumeina
translative dubniumiksi dubniumeiksi
instructive dubniumein
abessive dubniumitta dubniumeitta
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of dubnium (type risti)
first-person singular possessor
singular plural
nominative dubniumini dubniumini
accusative nom. dubniumini dubniumini
gen. dubniumini
genitive dubniumini dubniumieni
partitive dubniumiani dubniumejani
inessive dubniumissani dubniumeissani
elative dubniumistani dubniumeistani
illative dubniumiini dubniumeihini
adessive dubniumillani dubniumeillani
ablative dubniumiltani dubniumeiltani
allative dubniumilleni dubniumeilleni
essive dubniuminani dubniumeinani
translative dubniumikseni dubniumeikseni
instructive
abessive dubniumittani dubniumeittani
comitative dubniumeineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative dubniumisi dubniumisi
accusative nom. dubniumisi dubniumisi
gen. dubniumisi
genitive dubniumisi dubniumiesi
partitive dubniumiasi dubniumejasi
inessive dubniumissasi dubniumeissasi
elative dubniumistasi dubniumeistasi
illative dubniumiisi dubniumeihisi
adessive dubniumillasi dubniumeillasi
ablative dubniumiltasi dubniumeiltasi
allative dubniumillesi dubniumeillesi
essive dubniuminasi dubniumeinasi
translative dubniumiksesi dubniumeiksesi
instructive
abessive dubniumittasi dubniumeittasi
comitative dubniumeinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative dubniumimme dubniumimme
accusative nom. dubniumimme dubniumimme
gen. dubniumimme
genitive dubniumimme dubniumiemme
partitive dubniumiamme dubniumejamme
inessive dubniumissamme dubniumeissamme
elative dubniumistamme dubniumeistamme
illative dubniumiimme dubniumeihimme
adessive dubniumillamme dubniumeillamme
ablative dubniumiltamme dubniumeiltamme
allative dubniumillemme dubniumeillemme
essive dubniuminamme dubniumeinamme
translative dubniumiksemme dubniumeiksemme
instructive
abessive dubniumittamme dubniumeittamme
comitative dubniumeinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative dubniuminne dubniuminne
accusative nom. dubniuminne dubniuminne
gen. dubniuminne
genitive dubniuminne dubniumienne
partitive dubniumianne dubniumejanne
inessive dubniumissanne dubniumeissanne
elative dubniumistanne dubniumeistanne
illative dubniumiinne dubniumeihinne
adessive dubniumillanne dubniumeillanne
ablative dubniumiltanne dubniumeiltanne
allative dubniumillenne dubniumeillenne
essive dubniuminanne dubniumeinanne
translative dubniumiksenne dubniumeiksenne
instructive
abessive dubniumittanne dubniumeittanne
comitative dubniumeinenne
third-person possessor
singular plural
nominative dubniuminsa dubniuminsa
accusative nom. dubniuminsa dubniuminsa
gen. dubniuminsa
genitive dubniuminsa dubniumiensa
partitive dubniumiaan
dubniumiansa
dubniumejaan
dubniumejansa
inessive dubniumissaan
dubniumissansa
dubniumeissaan
dubniumeissansa
elative dubniumistaan
dubniumistansa
dubniumeistaan
dubniumeistansa
illative dubniumiinsa dubniumeihinsa
adessive dubniumillaan
dubniumillansa
dubniumeillaan
dubniumeillansa
ablative dubniumiltaan
dubniumiltansa
dubniumeiltaan
dubniumeiltansa
allative dubniumilleen
dubniumillensa
dubniumeilleen
dubniumeillensa
essive dubniuminaan
dubniuminansa
dubniumeinaan
dubniumeinansa
translative dubniumikseen
dubniumiksensa
dubniumeikseen
dubniumeiksensa
instructive
abessive dubniumittaan
dubniumittansa
dubniumeittaan
dubniumeittansa
comitative dubniumeineen
dubniumeinensa

French

Pronunciation

  • IPA(key): /dyb.njɔm/
  • (file)

Noun

dubnium m (plural dubniums)

  1. dubnium

Hungarian

Chemical element
Db
Previous: raderfordium (Rf)
Next: sziborgium (Sg)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈdubnijum]
  • Hyphenation: dub‧ni‧um
  • Rhymes: -um

Noun

dubnium (usually uncountable, plural dubniumok)

  1. dubnium (chemical element)

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative dubnium dubniumok
accusative dubniumot dubniumokat
dative dubniumnak dubniumoknak
instrumental dubniummal dubniumokkal
causal-final dubniumért dubniumokért
translative dubniummá dubniumokká
terminative dubniumig dubniumokig
essive-formal dubniumként dubniumokként
essive-modal
inessive dubniumban dubniumokban
superessive dubniumon dubniumokon
adessive dubniumnál dubniumoknál
illative dubniumba dubniumokba
sublative dubniumra dubniumokra
allative dubniumhoz dubniumokhoz
elative dubniumból dubniumokból
delative dubniumról dubniumokról
ablative dubniumtól dubniumoktól
non-attributive
possessive - singular
dubniumé dubniumoké
non-attributive
possessive - plural
dubniuméi dubniumokéi
Possessive forms of dubnium
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. dubniumom dubniumaim
2nd person sing. dubniumod dubniumaid
3rd person sing. dubniuma dubniumai
1st person plural dubniumunk dubniumaink
2nd person plural dubniumotok dubniumaitok
3rd person plural dubniumuk dubniumaik

Latin

Pronunciation

Noun

dubnium n (genitive dubniī); second declension

  1. dubnium

Declension

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative dubnium dubnia
Genitive dubniī dubniōrum
Dative dubniō dubniīs
Accusative dubnium dubnia
Ablative dubniō dubniīs
Vocative dubnium dubnia

Malay

Chemical element
Db
Previous: ruterfordium (Rf)
Next: siborgium (Sg)

Etymology

From English dubnium.

Pronunciation

  • IPA(key): /dubniom/
  • Rhymes: -iom, -jom, -om

Noun

dubnium

  1. (chemistry) dubnium (chemical element)

Synonyms

Slovak

Chemical element
Db
Previous: rutherfordium (Rf)
Next: seaborgium (Sg)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdubnium/

Noun

dubnium n (genitive singular dubnia, declension pattern of mesto)

  1. dubnium (element)

Declension

Further reading

  • dubnium in Slovak dictionaries at slovnik.juls.savba.sk

Swedish

Chemical element
Db
Previous: rutherfordium (Rf)
Next: seaborgium (Sg)

Noun

dubnium n (uncountable)

  1. dubnium

Declension

Declension of dubnium 
Uncountable
Indefinite Definite
Nominative dubnium dubniumet
Genitive dubniums dubniumets
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.