durmaq

Azerbaijani
Other scripts
Cyrillic дурмаг
Perso-Arabic دورماق‎

Etymology

From Proto-Turkic *tur- (“to stand”) [1] Cognate with Turkish durmak, Turkmen durmak, Crimean Tatar turmaq, Uzbek turmoq, Uyghur تۇرماق‎ (turmaq), Kazakh тұру (tūru), Tatar turu, Chuvash тӑр (tăr).

Pronunciation
  • IPA(key): [durˈmɑχ]
  • Hyphenation: dur‧maq
  • Audio (Baku)(file)

Verb

durmaq (intransitive)

  1. to stand
    • 1937, Yusif Vazir Chamanzaminli, Vasvası :
      Yanı uşaqlı bir rus qadını durmuşdu.
      A Russian woman with children was standing next to him.
    Bütün günü ayaq üstə durmuşam, çox yorğunam ― I've been standing up all day, I'm very tired.
    Növbədə durmaq ― To stand in the queue
    Synonym: dayanmaq
  2. to stand up, get up
    Səhər tezdən durmaq. ― To get up early in the morning.
    Avtobusa minəndə cavanlar durub mənə yer verirlər, deyəsən qocalmışam.
    When I get onto the bus, young people stand up and give up their seats to me, it seems I've become old.
    Synonym: qalxmaq
  3. to stop, halt
    • 1959, Anar, Hekayə‎[]:
      Trolleybus gəlib dayanacağında durdu.
      The trolley bus arrived to the stop and halted.
    Synonym: dayanmaq
  4. (imperative only) to wait
  5. to be still
    • 1937, Yusif Vazir Chamanzaminli, Vasvası :
      Ağacların budaqları darvazanın tağının üzərindən sallanaraq sakit durmuşdu.
      The branches of the tree were hanging over the gate arch and being still.
    Synonym: tərpənməmək
  6. to be alive, to be around
    Synonyms: sağ olmaq, həyatda olmaq
    Qoca kişi hələ də durur. ― The old man still lives.
  7. (vulgar) to become erect

Conjugation
Conjugation of durmaq
positive
subject non-past participle duran
subject past participle durmuş
subject future definite participle duracaq
non-subject future participle (mənim +) duracağım (sənin +) duracağın (onun +) duracağı (bizim +) duracağımız (sizin +) duracağınız (onların +) duracağı or duracaqları
non-subject past participle (mənim +) durduğum (sənin +) durduğun (onun +) durduğu (bizim +) durduğumuz (sizin +) durduğunuz (onların +) durduğu or durduqları
durub
general temporal participle duranda
participle of intensification durduqca
specific temporal participle durarkən
reduplicated participle dura-dura
modal participle duraraq
infinitive durmaq
singular plural
first second third first second third
indicative present simple dururam durursan durur dururuq durursunuz dururlar
perfect 1 durmuşam durmusan,
durmuşsan*		 durmuşdur durmuşuq durmusunuz,
durmuşsunuz*		 durmuşlar
perfect 2 – durubsan durub(dur) – durubsunuz durub(dur)lar
past simple durdum durdun durdu durduq durdunuz durdular
continuous dururdum dururdun dururdu dururduq dururdunuz dururdular
perfect durmuşdum durmuşdun durmuşdu durmuşduq durmuşdunuz durmuşdular
future definite duracağam duracaqsan duracaq duracağıq duracaqsınız duracaqlar
indefinite duraram durarsan durar durarıq durarsınız durarlar
future-in-the-past definite duracaqdım duracaqdın duracaqdı duracaqdıq duracaqdınız duracaqdılar
indefinite durardım durardın durardı durardıq durardınız durardılar
conditional present dursam dursan dursa dursaq dursanız dursalar
past dursaydım dursaydın dursaydı dursaydıq dursaydınız dursaydılar
subjunctive duram durasan dura duraq durasınız duralar
hortative durasıyam durasısan durası durasıyıq durasısınız durasılar
obligational present durmalıyam durmalısan durmalı durmalıyıq durmalısınız durmalılar
past durmalıydım durmalıydın durmalıydı durmalıydıq durmalıydınız durmalıydılar
evidential present dururmışam dururmışsan dururmış dururmışuq dururmışsunuz dururmışlar
past durubmışam durubmışsan durubmış durubmışuq durubmışsunuz durubmışlar
imperative durum dur dursun duraq,
duralım*		 durun dursunlar
negative
subject non-past participle durmayan
subject past participle durmamış
subject future definite participle durmayacaq
non-subject future participle (mənim +) durmayacağum (sənin +) durmayacağun (onun +) durmayacağu (bizim +) durmayacağumuz (sizin +) durmayacağunuz (onların +) durmayacağu or durmayacaqları
non-subject participle (mənim +) durmadığım (sənin +) durmadığın (onun +) durmadığı (bizim +) durmadığımız (sizin +) durmadığınız (onların +) durmadığı or durmadıqları
negative converb -
caritive compound durmadan
general temporal participle durmayanda
participle of intensification durmadıqca
specific temporal participle durmayarkən
modal participle durmayaraq
infinitive durmamaq
singular plural
first second third first second third
indicative present simple durmuram durmursan durmur durmuruq durmursunuz durmurlar
perfect 1 durmamışam durmamısan,
durmamışsan*		 durmamış durmamışıq durmamısınız,
durmamışsınız*		 durmamışlar
perfect 2 – durmayıbsan durmayıb(dır) – durmayıbsınız durmayıb(dır)lar
past simple durmadım durmadın durmadı durmadıq durmadınız durmadılar
continuous durmurdum durmurdun durmurdu durmurduq durmurdunuz durmurdular
perfect durmamışdım durmamışdın durmamışdı durmamışdıq durmamışdınız durmamışdılar
future definite durmayacağam durmayacaqsan durmayacaq durmayacağıq durmayacaqsınız durmayacaqlar
indefinite durmaram durmarsan,
durmazsan		 durmaz durmarıq durmarsınız, durmazsınız durmazlar
future-in-the-past definite durmayacaqdım durmayacaqdın durmayacaqdı durmayacaqdıq durmayacaqdınız durmayacaqdılar
indefinite durmazdım durmazdın durmazdı durmazdıq durmazdınız durmazdılar
conditional present durmasam durmasan durmasa durmasaq durmasanız durmasalar
past durmasaydım durmasaydın durmasaydı durmasaydıq durmasaydınız durmasaydılar
subjunctive durmayam durmayasan durmaya durmayaq durmayasınız durmayalar
hortative durmayasıyam durmayasısan durmayası durmayasıyıq durmayasısınız durmayasılar
obligational present durmamalıyam durmamalısan durmamalı durmamalıyıq durmamalısınız durmamalılar
past durmamalıydım durmamalıydın durmamalıydı durmamalıydıq durmamalıydınız durmamalıydılar
evidential present durmayırmışam durmayırmışsan durmayırmış durmayırmışuq durmayırmışsunuz durmayırmışlar
past durmayıbmışam durmayıbmışsan durmayıbmış durmayıbmışuq durmayıbmışsunuz durmayıbmışlar
imperative durmayım durma durmasın durmayaq
durmayalım*		 durmayın durmasınlar
negative potential
subject non-past participle durammayan
subject future definite participle durammayacaq
non-subject participle (mənim +) durammadığım (sənin +) durammadığın (onun +) durammadığı (bizim +) durammadığımız (sizin +) durammadığınız (onların +) durammadığı or durammadıqları
converb -
caritive potentian converb durammadan
general temporal participle durammayanda
participle of intensification durammadıqca
specific temporal participle durammayarkən
modal participle durammayaraq
infinitive durammamaq
singular plural
first second third first second third
indicative present simple durammıram durammırsan durammır durammırıq durammırsınız durammırlar
perfect 1 durammamışam durammamısan,
durammamışsan*		 durammamışdır durammamışıq durammamısınız,
durammamışsınız*		 durammaşmılar
perfect 2 – durammayıbsan durammayıb(dır) – durammayıbsınız durammayıb(dır)lar
past simple durammadım durammadın durammadı durammadıq durammadınuz durammadılar
continuous durammırdım durammırdın durammırdı durammırdıq durammırdınız durammırdulır
perfect durammamışdım durammamışdın durammamışdı durammamışdıq durammamışdınız durammamışdılar
future definite durammayacağam durammayacaqsan durammayacaq durammayacağıq durammayacaqsınız durammayacaqlar
indefinite durammaram durammarsan,
durammazsan		 durammaz durammarıq durammarsınız,
durammazsınız		 durammazlar
future-in-the-past definite durammayacaqdım durammayacaqdın durammayacaqdı durammayacaqdıq durammayacaqdınız durammayacaqdılar
indefinite durammazdım durammazdın durammazdı durammazdıq durammazdınız durammazdılar
conditional present durammasam durammasan durammasa durammasaq durammasanız durammasalar
past durammasaydım durammasaydın durammasaydı durammasaydıq durammasaydınız durammasaydılar
subjunctive durammayam durammayasan durammaya durammayaq durammayasınız durammayalar
imperative durammayım duramma durammasın durammayaq durammayın durammasınlar
* dated or high-register

Derived terms
  • duruş (“stance”)
  • durğun (“still, tranquil”)
  • durum (“standing point”)

References
  1. Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*dur-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.