eluctabilis
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /eː.luːkˈtaː.bi.lis/, [eːɫ̪uːkˈt̪äːbɪlʲɪs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /e.lukˈta.bi.lis/, [elukˈt̪äːbilis]
Declension
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | ēlūctābilis | ēlūctābile | ēlūctābilēs | ēlūctābilia | |
Genitive | ēlūctābilis | ēlūctābilium | |||
Dative | ēlūctābilī | ēlūctābilibus | |||
Accusative | ēlūctābilem | ēlūctābile | ēlūctābilēs ēlūctābilīs |
ēlūctābilia | |
Ablative | ēlūctābilī | ēlūctābilibus | |||
Vocative | ēlūctābilis | ēlūctābile | ēlūctābilēs | ēlūctābilia |
Related terms
- ēlūctor (“I surmount”)
- inēlūctābilis (“insurmountable”)
References
- “eluctabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- eluctabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.