evincio

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /eːˈwin.ki.oː/, [eːˈwɪŋ.ki.oː]

Verb

ēvinciō (present infinitive ēvincīre, perfect active ēvinxī, supine ēvinctum); fourth conjugation

  1. I bind, bind round

Inflection

   Conjugation of evincio (fourth conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present ēvinciō ēvincīs ēvincit ēvincīmus ēvincītis ēvinciunt
imperfect ēvinciēbam ēvinciēbās ēvinciēbat ēvinciēbāmus ēvinciēbātis ēvinciēbant
future ēvinciam ēvinciēs ēvinciet ēvinciēmus ēvinciētis ēvincient
perfect ēvinxī ēvinxistī ēvinxit ēvinximus ēvinxistis ēvinxērunt, ēvinxēre
pluperfect ēvinxeram ēvinxerās ēvinxerat ēvinxerāmus ēvinxerātis ēvinxerant
future perfect ēvinxerō ēvinxeris ēvinxerit ēvinxerimus ēvinxeritis ēvinxerint
passive present ēvincior ēvincīris, ēvincīre ēvincītur ēvincīmur ēvincīminī ēvinciuntur
imperfect ēvinciēbar ēvinciēbāris, ēvinciēbāre ēvinciēbātur ēvinciēbāmur ēvinciēbāminī ēvinciēbantur
future ēvinciar ēvinciēris, ēvinciēre ēvinciētur ēvinciēmur ēvinciēminī ēvincientur
perfect ēvinctus + present active indicative of sum
pluperfect ēvinctus + imperfect active indicative of sum
future perfect ēvinctus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present ēvinciam ēvinciās ēvinciat ēvinciāmus ēvinciātis ēvinciant
imperfect ēvincīrem ēvincīrēs ēvincīret ēvincīrēmus ēvincīrētis ēvincīrent
perfect ēvinxerim ēvinxerīs ēvinxerit ēvinxerimus ēvinxeritis ēvinxerint
pluperfect ēvinxissem ēvinxissēs ēvinxisset ēvinxissēmus ēvinxissētis ēvinxissent
passive present ēvinciar ēvinciāris, ēvinciāre ēvinciātur ēvinciāmur ēvinciāminī ēvinciantur
imperfect ēvincīrer ēvincīrēris, ēvincīrēre ēvincīrētur ēvincīrēmur ēvincīrēminī ēvincīrentur
perfect ēvinctus + present active subjunctive of sum
pluperfect ēvinctus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present ēvincī ēvincīte
future ēvincītō ēvincītō ēvincītōte ēvinciuntō
passive present ēvincīre ēvincīminī
future ēvincītor ēvincītor ēvinciuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives ēvincīre ēvinxisse ēvinctūrus esse ēvincīrī ēvinctus esse ēvinctum īrī
participles ēvinciēns ēvinctūrus ēvinctus ēvinciendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
ēvincīre ēvinciendī ēvinciendō ēvinciendum ēvinctum ēvinctū

References

evincio in D. P. Simpson, Cassell's Latin Dictionary, Wiley Publishing, 1968

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.