exornar
Portuguese
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /e.zoʁˈna(ʁ)/ [e.zoɦˈna(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /e.zoɾˈna(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /e.zoʁˈna(ʁ)/ [e.zoʁˈna(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /e.zoɻˈna(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /i.zuɾˈnaɾ/
- Hyphenation: e‧xor‧nar
Verb
exornar (first-person singular present exorno, first-person singular preterite exornei, past participle exornado)
Conjugation
Conjugation of exornar (See Appendix:Portuguese verbs)
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
First-person (eu) |
Second-person (tu) |
Third-person (ele / ela / você) |
First-person (nós) |
Second-person (vós) |
Third-person (eles / elas / vocês) | |
Infinitive | ||||||
Impersonal | exornar | |||||
Personal | exornar | exornares | exornar | exornarmos | exornardes | exornarem |
Gerund | ||||||
exornando | ||||||
Past participle | ||||||
Masculine | exornado | exornados | ||||
Feminine | exornada | exornadas | ||||
Indicative | ||||||
Present | exorno | exornas | exorna | exornamos | exornais | exornam |
Imperfect | exornava | exornavas | exornava | exornávamos | exornáveis | exornavam |
Preterite | exornei | exornaste | exornou | exornamos1, exornámos2 | exornastes | exornaram |
Pluperfect | exornara | exornaras | exornara | exornáramos | exornáreis | exornaram |
Future | exornarei | exornarás | exornará | exornaremos | exornareis | exornarão |
Conditional | ||||||
exornaria | exornarias | exornaria | exornaríamos | exornaríeis | exornariam | |
Subjunctive | ||||||
Present | exorne | exornes | exorne | exornemos | exorneis | exornem |
Imperfect | exornasse | exornasses | exornasse | exornássemos | exornásseis | exornassem |
Future | exornar | exornares | exornar | exornarmos | exornardes | exornarem |
Imperative | ||||||
Affirmative | exorna | exorne | exornemos | exornai | exornem | |
Negative (não) | não exornes | não exorne | não exornemos | não exorneis | não exornem |
1Brazil.
2Portugal.
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /eɡsoɾˈnaɾ/ [eɣ̞.soɾˈnaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: e‧xor‧nar
Verb
exornar (first-person singular present exorno, first-person singular preterite exorné, past participle exornado)
Conjugation
Conjugation of exornar (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of exornar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive exornar | |||||||
dative | exornarme | exornarte | exornarle, exornarse | exornarnos | exornaros | exornarles, exornarse | |
accusative | exornarme | exornarte | exornarlo, exornarla, exornarse | exornarnos | exornaros | exornarlos, exornarlas, exornarse | |
with gerund exornando | |||||||
dative | exornándome | exornándote | exornándole, exornándose | exornándonos | exornándoos | exornándoles, exornándose | |
accusative | exornándome | exornándote | exornándolo, exornándola, exornándose | exornándonos | exornándoos | exornándolos, exornándolas, exornándose | |
with informal second-person singular tú imperative exorna | |||||||
dative | exórname | exórnate | exórnale | exórnanos | not used | exórnales | |
accusative | exórname | exórnate | exórnalo, exórnala | exórnanos | not used | exórnalos, exórnalas | |
with informal second-person singular vos imperative exorná | |||||||
dative | exorname | exornate | exornale | exornanos | not used | exornales | |
accusative | exorname | exornate | exornalo, exornala | exornanos | not used | exornalos, exornalas | |
with formal second-person singular imperative exorne | |||||||
dative | exórneme | not used | exórnele, exórnese | exórnenos | not used | exórneles | |
accusative | exórneme | not used | exórnelo, exórnela, exórnese | exórnenos | not used | exórnelos, exórnelas | |
with first-person plural imperative exornemos | |||||||
dative | not used | exornémoste | exornémosle | exornémonos | exornémoos | exornémosles | |
accusative | not used | exornémoste | exornémoslo, exornémosla | exornémonos | exornémoos | exornémoslos, exornémoslas | |
with informal second-person plural imperative exornad | |||||||
dative | exornadme | not used | exornadle | exornadnos | exornaos | exornadles | |
accusative | exornadme | not used | exornadlo, exornadla | exornadnos | exornaos | exornadlos, exornadlas | |
with formal second-person plural imperative exornen | |||||||
dative | exórnenme | not used | exórnenle | exórnennos | not used | exórnenles, exórnense | |
accusative | exórnenme | not used | exórnenlo, exórnenla | exórnennos | not used | exórnenlos, exórnenlas, exórnense |
Further reading
- “exornar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.