faginus

Latin

Etymology

From fāgus (beech) + -nus.[1]

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈfaː.ɡi.nus/, [ˈfäːɡɪnʊs̠]
  • (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈfa.d͡ʒi.nus/, [ˈfäːd͡ʒinus]

Adjective

fāginus (feminine fāgina, neuter fāginum); first/second-declension adjective

  1. of or pertaining to a beech tree

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative fāginus fāgina fāginum fāginī fāginae fāgina
Genitive fāginī fāginae fāginī fāginōrum fāginārum fāginōrum
Dative fāginō fāginō fāginīs
Accusative fāginum fāginam fāginum fāginōs fāginās fāgina
Ablative fāginō fāginā fāginō fāginīs
Vocative fāgine fāgina fāginum fāginī fāginae fāgina

Descendants

  • French: fouine
  • Italian: faina
  • Occitano-Romance
    • Catalan: fagina
    • Occitan: faïna
  • Friulian: faìne
  • Venetian: fuìna, foìna
  • West Iberian
    • Aragonese: fuina
    • Old Portuguese:
      • Galician: fuiña
      • Portuguese: fuinha
    • Spanish: fuina

References

  1. Benjamin Hall Kennedy (1883) The Public School Latin Grammar §12.xxii, page 29

Further reading

  • faginus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • faginus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • faginus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • faginus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.