fartar

Asturian

Verb

fartar

  1. to satiate

Galician

Etymology

From Old Galician-Portuguese fartar (13th century, Cantigas de Santa Maria), from farto (stuffed, full). Cognate with Portuguese fartar, Asturian fartar and Spanish hartar.

Pronunciation

  • IPA(key): /faɾˈtaɾ/

Verb

fartar (first-person singular present farto, first-person singular preterite fartei, past participle fartado)

  1. (intransitive or takes a reflexive pronoun) to sate, satiate, satisfy to excess
    Synonym: encher
  2. (intransitive or takes a reflexive pronoun) to bore, tire
    Murmurai murmuradores / non fartaivos de murmurar / que an'que vos salten os ollos / teño de rir e cantar (folk song)
    Let's gossip, you gossips / Never get tired of gossiping / 'cause even if your eyes pop out / I have to laugh and sing.

Conjugation

Derived terms

References

  • fartar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • fartar” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • fartar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • fartar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • fartar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Norwegian Nynorsk

Noun

fartar m

  1. plural indefinite of fart

Portuguese

Verb

fartar (first-person singular present farto, first-person singular preterite fartei, past participle fartado)

  1. to satiate
  2. inflection of fartar:
    1. first/third-person singular future subjunctive
    2. first/third-person singular personal infinitive

Conjugation

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.