güvenmek

See also: güvənmək

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish كوكنمك‎[1][2], from Proto-Turkic *küb- (“to be proud, to hope”).[3] Cognate with Old Turkic [script needed] (küven-), Azerbaijani güvənmək, etc.

Verb

güvenmek (third-person singular simple present güvenür)

  1. (with dative) to trust
    bana güveniyor musun? ― do you trust me?

Conjugation
Conjugation of güvenmek (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive güvenmek
impersonal participle imperfective güvenen
perfective güvenmiş
prospective güvenecek
personal participle non-prospective güvendiğim güvendiğin güvendiği güvendiğimiz güvendiğiniz güvendikleri
prospective güveneceğim güveneceğin güveneceği güveneceğimiz güveneceğiniz güvenecekleri
verbal noun güvenme
way of doing güveniş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist güvenirim güvenirsin güvenir güveniriz güvenirsiniz güvenirler
imperfective güveniyorum güveniyorsun güveniyor güveniyoruz güveniyorsunuz güveniyorlar
past perfective güvendim güvendin güvendi güvendik güvendiniz güvendiler
imperfective güveniyordum güveniyordun güveniyordu güveniyorduk güveniyordunuz güveniyorlardı (or güveniyordular)
future güveneceğim güveneceksin güvenecek güveneceğiz güveneceksiniz güvenecekler
inferential perfective güvenmişim güvenmişsin güvenmiş güvenmişiz güvenmişsiniz güvenmişler
aorist güvenirmişim güvenirmişsin güvenirmiş güvenirmişiz güvenirmişsiniz güvenirlermiş (or güvenirmişlar)
imperfective güveniyormuşum güveniyormuşsun güveniyormuş güveniyormuşuz güveniyormuşsunuz güveniyorlarmış
conditional simple güvensem güvensen güvense güvensek güvenseniz güvenseler
perfective güvenseydim güvenseydin güvenseydi güvenseydik güvenseydiniz güvenseydiler
optative güveneyim güvenesin güvene güvenelim güvenesiniz güveneler
progressive güvenmekteyim güvenmektesin güvenmekte güvenmekteyiz güvenmektesiniz güvenmekteler
necessitative güvenmeliyim güvenmelisin güvenmeli güvenmeliyiz güvenmelisiniz güvenmeliler
imperative güven güvensin güvenin güvensinler
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist güvenir miyim? güvenir misin? güvenir mi? güvenir miyiz? güvenir misiniz? güvenirler mi?
imperfective güveniyor muyum? güveniyor musun? güveniyor mu? güveniyor muyuz? güveniyor musunuz? güveniyorlar mı?
past perfective güvendim mi? güvendin mi? güvendi mi? güvendik mi? güvendiniz mi? güvendiler mi?
imperfective güveniyor muydum? güveniyor muydun? güveniyor muydu? güveniyor muyduk? güveniyor muydunuz? güveniyorlar mıydı?
future güvenecek miyim? güvenecek misin? güvenecek mi? güvenecek miyiz? güvenecek misiniz? güvenecekler mi?
inferential perfective güvenmiş miyim? güvenmiş misin? güvenmiş mi? güvenmiş miyiz? güvenmiş misiniz? güvenmişler mi?
aorist güvenir miymişim? güvenir miymişsin? güvenir miymiş? güvenir miymişiz? güvenir miymişsiniz? güvenirler miymiş?
imperfective güveniyor muymuşum? güveniyor muymuşsun? güveniyor muymuş? güveniyor muymuşuz? güveniyor muymuşsunuz? güveniyorlar mıymış?
conditional simple güvensem mi? güvensen mi? güvense mi? güvensek mi? güvenseniz mi? güvenseler mi?
perfective güvense miydim? güvense miydin? güvense miydi? güvense miydik? güvense miydiniz? güvenseler miydi?
progressive güvenmekte miyim? güvenmekte misin? güvenmekte mi? güvenmekte miyiz? güvenmekte misiniz? güvenmekteler mi?
necessitative güvenmeli miyim? güvenmeli misin? güvenmeli mi? güvenmeli miyiz? güvenmeli misiniz? güvenmeliler mi?
Negative declarative
infinitive güvenmemek
impersonal participle imperfective güvenmeyen
perfective güvenmemiş
prospective güvenmeyecek
personal participle non-prospective güvenmediğim güvenmediğin güvenmediği güvenmediğimiz güvenmediğiniz güvenmedikleri
prospective güvenmeyeceğim güvenmeyeceğin güvenmeyeceği güvenmeyeceğimiz güvenmeyeceğiniz güvenmeyecekleri
verbal noun güvenmeme
way of doing güvenmeyiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist güvenmem güvenmezsin güvenmez güvenmeyiz güvenmezsiniz güvenmezler
imperfective güvenmiyorum güvenmiyorsun güvenmiyor güvenmiyoruz güvenmiyorsunuz güvenmiyorlar
past perfective güvenmedim güvenmedin güvenmedi güvenmedik güvenmediniz güvenmediler
imperfective güvenmiyordum güvenmiyordun güvenmiyordu güvenmiyorduk güvenmiyordunuz güvenmiyorlardı
future güvenmeyeceğim güvenmeyeceksin güvenmeyecek güvenmeyeceğiz güvenmeyeceksiniz güvenmeyecekler
inferential perfective güvenmemişim güvenmemişsin güvenmemiş güvenmemişiz güvenmemişsiniz güvenmemişler
aorist güvenmezmişim güvenmezmişsin güvenmezmiş güvenmezmişiz güvenmezmişsiniz güvenmezlermiş
imperfective güvenmiyormuşum güvenmiyormuşsun güvenmiyormuş güvenmiyormuşuz güvenmiyormuşsunuz güvenmiyorlarmış
conditional simple güvenmesem güvenmesen güvenmese güvenmesek güvenmeseniz güvenmeseler
perfective güvenmeseydim güvenmeseydin güvenmeseydi güvenmeseydik güvenmeseydiniz güvenmeseydiler
optative güvenmeyeyim güvenmeyesin güvenmeye güvenmeyelim güvenmeyesiniz güvenmeyeler
progressive güvenmemekteyim güvenmemektesin güvenmemekte güvenmemekteyiz güvenmemektesiniz güvenmemekteler
necessitative güvenmemeliyim güvenmemelisin güvenmemeli güvenmemeliyiz güvenmemelisiniz güvenmemeliler
imperative güvenme güvenmesin güvenmeyin güvenmesinler
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist güvenmez miyim? güvenmez misin? güvenmez mi? güvenmez miyiz? güvenmez misiniz? güvenmezler mi?
imperfective güvenmiyor muyum? güvenmiyor musun? güvenmiyor mu? güvenmiyor muyuz? güvenmiyor musunuz? güvenmiyorlar mı?
past perfective güvenmedim mi? güvenmedin mi? güvenmedi mi? güvenmedik mi? güvenmediniz mi? güvenmediler mi?
imperfective güvenmiyor muydum? güvenmiyor muydun? güvenmiyor muydu? güvenmiyor muyduk? güvenmiyor muydunuz? güvenmiyorlar mıydı?
future güvenmeyecek miyim? güvenmeyecek misin? güvenmeyecek mi? güvenmeyecek miyiz? güvenmeyecek misiniz? güvenmeyecekler mi?
inferential perfective güvenmemiş miyim? güvenmemiş misin? güvenmemiş mi? güvenmemiş miyiz? güvenmemiş misiniz? güvenmemişler mi?
aorist güvenmez miymişim? güvenmez miymişsin? güvenmez miymiş? güvenmez miymişiz? güvenmez miymişsiniz? güvenmezler miymiş?
imperfective güvenmiyor muymuşum? güvenmiyor muymuşsun? güvenmiyor muymuş? güvenmiyor muymuşuz? güvenmiyor muymuşsunuz? güvenmiyorlar mıymış?
conditional simple güvenmesem mi? güvenmesen mi? güvenmese mi? güvenmesek mi? güvenmeseniz mi? güvenmeseler mi?
perfective güvenmese miydim? güvenmese miydin? güvenmese miydi? güvenmese miydik? güvenmese miydiniz? güvenmeseler miydi?
progressive güvenmemekte miyim? güvenmemekte misin? güvenmemekte mi? güvenmemekte miyiz? güvenmemekte misiniz? güvenmemekteler mi?
necessitative güvenmemeli miyim? güvenmemeli misin? güvenmemeli mi? güvenmemeli miyiz? güvenmemeli misiniz? güvenmemeliler mi?

Derived terms

References
  1. Redhouse, James W. (1890), “كوكنمك”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1599
  2. Avery, Robert et al., editors (2013) The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
  3. Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*güb-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.