gęścieć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *gǫstěti. By surface analysis, gęsty +‎ -eć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɡɛɲ.ɕt͡ɕɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛɲɕt͡ɕɛt͡ɕ
  • Syllabification: gęś‧cieć

Verb

gęścieć impf (perfective zgęścieć)

  1. (intransitive, rare) to become dense, to thicken
    Synonyms: gęstnąć, gęstnieć

Conjugation
Conjugation of gęścieć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive gęścieć
present tense 1st gęścieję gęściejemy
2nd gęściejesz gęściejecie
3rd gęścieje gęścieją
impersonal gęścieje się
past tense 1st gęściałem gęściałam gęścieliśmy gęściałyśmy
2nd gęściałeś gęściałaś gęścieliście gęściałyście
3rd gęściał gęściała gęściało gęścieli gęściały
impersonal gęściano
future tense 1st będę gęściał,
będę gęścieć
 będę gęściała,
będę gęścieć
 będziemy gęścieli,
będziemy gęścieć
 będziemy gęściały,
będziemy gęścieć
2nd będziesz gęściał,
będziesz gęścieć
 będziesz gęściała,
będziesz gęścieć
 będziecie gęścieli,
będziecie gęścieć
 będziecie gęściały,
będziecie gęścieć
3rd będzie gęściał,
będzie gęścieć
 będzie gęściała,
będzie gęścieć
 będzie gęściało,
będzie gęścieć
 będą gęścieli,
będą gęścieć
 będą gęściały,
będą gęścieć
impersonal będzie gęścieć się
conditional 1st gęściałbym gęściałabym gęścielibyśmy gęściałybyśmy
2nd gęściałbyś gęściałabyś gęścielibyście gęściałybyście
3rd gęściałby gęściałaby gęściałoby gęścieliby gęściałyby
impersonal gęściano by
imperative 1st niech gęścieję gęściejmy
2nd gęściej gęściejcie
3rd niech gęścieje niech gęścieją
active adjectival participle gęściejący gęściejąca gęściejące gęściejący gęściejące
contemporary adverbial participle gęściejąc
verbal noun gęścienie
adjectives
nouns
verbs

Further reading
  • gęścieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • gęścieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.