gacić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *gatìti, analyzable as gać +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɡa.t͡ɕit͡ɕ/
  • Rhymes: -at͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: ga‧cić

Verb

gacić impf (perfective ogacić)

  1. (transitive, archaic or Cieszyn Silesia) to coat/pad with straw
    Synonym: ogacać
  2. (transitive, obsolete or Cieszyn Silesia) to make a causeway over a river using fascines
    Synonym: ogacać

Conjugation
Conjugation of gacić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive gacić
present tense 1st gacę gacimy
2nd gacisz gacicie
3rd gaci gacą
impersonal gaci się
past tense 1st gaciłem gaciłam gaciliśmy gaciłyśmy
2nd gaciłeś gaciłaś gaciliście gaciłyście
3rd gacił gaciła gaciło gacili gaciły
impersonal gacono
future tense 1st będę gacił,
będę gacić
 będę gaciła,
będę gacić
 będziemy gacili,
będziemy gacić
 będziemy gaciły,
będziemy gacić
2nd będziesz gacił,
będziesz gacić
 będziesz gaciła,
będziesz gacić
 będziecie gacili,
będziecie gacić
 będziecie gaciły,
będziecie gacić
3rd będzie gacił,
będzie gacić
 będzie gaciła,
będzie gacić
 będzie gaciło,
będzie gacić
 będą gacili,
będą gacić
 będą gaciły,
będą gacić
impersonal będzie gacić się
conditional 1st gaciłbym gaciłabym gacilibyśmy gaciłybyśmy
2nd gaciłbyś gaciłabyś gacilibyście gaciłybyście
3rd gaciłby gaciłaby gaciłoby gaciliby gaciłyby
impersonal gacono by
imperative 1st niech gacę gaćmy
2nd gać gaćcie
3rd niech gaci niech gacą
active adjectival participle gacący gacąca gacące gacący gacące
passive adjectival participle gacony gacona gacone gaceni gacone
contemporary adverbial participle gacąc
verbal noun gacenie
noun

Further reading
  • gacić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • gacić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.