grupus

Latin

Etymology

From Italian gruppo, from Proto-Germanic *kruppaz (lump, round mass, body, crop). Compare French groupe, Spanish grupo, English group.

Pronunciation

Noun

grupus m (genitive grupūs); fourth declension

  1. (Renaissance Latin, New Latin) group
    • 1400-1500, Anonymous, Arte de tocar el laúd, page 343:
      Primus grupus post Alif in ipso instrumento est semythonum. Secundus grupus respondet ipsi Alif per thonum.
      (please add an English translation of this quote)
    • 1989, Carlos Ibáñez, Rodrigo Fernández, Catálogo de murciélagos de las colecciones del Museo Nacional de Ciencias, page 1:
      A careful study of the different grupus could make possible some other names like Rhinolopnus carpetanus, R.f.obscurus, Pipistrellus p []
    • 1635, Bartolomé Bravo, Thesaurus verborum, ac phrasium, ad orationem ex Hispana Latinam efficiendam & locupletandam:
      [] Grunnio, Gryllus, Gryphs-phis, Grupus, Gummi, Gutta, Guttur []
      (please add an English translation of this quote)

Declension

Fourth-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative grupus grupūs
Genitive grupūs grupuum
Dative grupuī grupibus
Accusative grupum grupūs
Ablative grupū grupibus
Vocative grupus grupūs
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.