gryźć

Polish

gryźć impf (perfective ugryźć)

(transitive) to bite
Synonym: kąsać
(transitive) to gnaw
W sieni domu pies gryzł kość. ― The dog was biting a bone in the hallway.
(transitive) to eat someone, nag at, to bother
Synonyms: see Thesaurus:bać się

Co cię gryzie? ― What's eating you?
(reflexive) to bite oneself
(reflexive) to bite one another
(reflexive, colloquial) to worry (to be troubled; to give way to mental anxiety or doubt)
(reflexive, colloquial) to feud
Synonyms: kłócić się, wadzić się
(reflexive) to not match, to not fit together

Conjugation of gryźć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		gryźć
present tense	1^st	gryzę			gryziemy
	2^nd	gryziesz			gryziecie
	3^rd	gryzie			gryzą
	impersonal	gryzie się
past tense	1^st	gryzłem	gryzłam		gryźliśmy	gryzłyśmy
	2^nd	gryzłeś	gryzłaś		gryźliście	gryzłyście
	3^rd	gryzł	gryzła	gryzło	gryźli	gryzły
	impersonal	gryziono
future tense	1^st	będę gryzł, będę gryźć	będę gryzła, będę gryźć		będziemy gryźli, będziemy gryźć	będziemy gryzły, będziemy gryźć
	2^nd	będziesz gryzł, będziesz gryźć	będziesz gryzła, będziesz gryźć		będziecie gryźli, będziecie gryźć	będziecie gryzły, będziecie gryźć
	3^rd	będzie gryzł, będzie gryźć	będzie gryzła, będzie gryźć	będzie gryzło, będzie gryźć	będą gryźli, będą gryźć	będą gryzły, będą gryźć
	impersonal	będzie gryźć się
conditional	1^st	gryzłbym	gryzłabym		gryźlibyśmy	gryzłybyśmy
	2^nd	gryzłbyś	gryzłabyś		gryźlibyście	gryzłybyście
	3^rd	gryzłby	gryzłaby	gryzłoby	gryźliby	gryzłyby
	impersonal	gryziono by
imperative	1^st	niech gryzę			gryźmy
	2^nd	gryź			gryźcie
	3^rd	niech gryzie			niech gryzą
active adjectival participle		gryzący	gryząca	gryzące	gryzący	gryzące
passive adjectival participle		gryziony	gryziona	gryzione	gryzieni	gryzione
contemporary adverbial participle		gryząc
verbal noun		gryzienie

nouns

verbs

noun