határú

Hungarian

Etymology

határ (boundary) + (adjective-forming suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈhɒtaːruː]
  • Hyphenation: ha‧tá‧rú

Adjective

határú (not comparable)

  1. Of, with, or relating to (…………) boundary or boundaries.
    manipulált határú választókerületa voting district with skewed/manipulated boundaries; a gerrymander

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative határú határúak
accusative határút határúakat
dative határúnak határúaknak
instrumental határúval határúakkal
causal-final határúért határúakért
translative határúvá határúakká
terminative határúig határúakig
essive-formal határúként határúakként
essive-modal
inessive határúban határúakban
superessive határún határúakon
adessive határúnál határúaknál
illative határúba határúakba
sublative határúra határúakra
allative határúhoz határúakhoz
elative határúból határúakból
delative határúról határúakról
ablative határútól határúaktól
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.