instabiliens

Latin

Etymology

Present participle of instabiliō

Participle

instabiliēns m, f, n (genitive instabilientis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative instabiliēns instabiliēns instabilientēs instabilientia
Genitive instabilientis instabilientis instabilientium instabilientium
Dative instabilientī instabilientī instabilientibus instabilientibus
Accusative instabilientem instabiliēns instabilientēs, instabilientīs instabilientia
Ablative instabiliente, instabilientī1 instabiliente, instabilientī1 instabilientibus instabilientibus
Vocative instabiliēns instabiliēns instabilientēs instabilientia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.